💠 «سرعت در اعطای پاداش» 🔆 «مَّن ذَا الَّذِى یقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِیرَةً وَ اللَّهُ یقْبِضُ وَ یبْسُطُ وَ إِلَیهِ تُرْجَعُون» 🔆 «كیست كه به خداوند وامى نیكو دهد تا خداوند آن را براى او چندین برابر بیافزاید و خداوند (روزى بندگان را) محدود و گسترده مى‌‏سازد و به سوى او بازگردانده مى‌‏شوید.» 📗 سوره بقره، آیه۲۴۵ ✍🏼 بشارت در این آیه با توجه به فعل «فَیُضاعِفُه» به‌دست می‌آید. حرف «فاء» در این فعل بیانگر آن است که خداوند پاداش عمل خالصانه را فوراً پرداخت می‌کند و مضارع بودن آن نشان می‌دهد که اعطای پاداش، تنها در یک مرحله و یک زمان نیست؛ بلکه جریان خواهد داشت. 🔷 با آن که بنده، با انجام کار خیر هرگز طالب چنین پاداشی نیست، لکن کرامت الهی اقتضا می‌کند که موجودی او را چند برابر کند. 🔶 بشارت بعدی در این آیه عبارت «اللَّهُ یقْبِضُ وَ یبْسُطُ» است؛ به این معنا که خداوند کار خیر را می‌پذیرد و آن را در عالم پخش می‌کند. 🔷 قبولی عمل خیر توسط خداوند بشارت عظیمی‌ است. زمانی که بنده به این باور برسد که هر عمل خیر او در قبضۀ خداوند قرار می‌گیرد؛ با انجام یک خیر، سرور بسیاری در وجود او شکل می‌گیرد. اگر بنده امیدی به قبولی عمل خود نداشته باشد؛ انگیزۀ خود را برای انجام آن از دست می‌دهد. 🔶 با توجه به این مفهوم که عمل از عامل خود جدا نیست نکتۀ لطیفی در این جا به دست می‌آید و آن اینکه با قرار گرفتن عمل در قبضۀ الهی، بنده نیز در قبضۀ مهر الهی قرار خواهد گرفت و این امر خود بشارت دیگری‌ست که موجب خوشی دوچندان فرد خواهد شد. 🔷 خداوند بعد از پذیرش عمل خیر، آن را در عالم منتشر می‌کند و به همه اعلام می‌دارد که این بنده فعل خیری انجام داده است. برای مثال شهدای کربلا، با آن که دیگر جسم آنان در این عالم وجود ندارد، لکن نام و کار خیری که انجام دادند برای همیشه در تاریخ ثبت شده و تا ابد آوازهچۀ آنان باقی خواهد ماند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام