_حج ۱۷ 💠 *ادامۀ بحث طواف* 🍃🔸 در ذكر «الحمدلله» صدای آتش عشق حاجی است كه به آسمان می‌رسد.*حمد، صدای شعله آتش است*. 🍃🔸 *ذكر «الحمدلله» همان سوز و گدازی است كه از دل شنيده می‌شود*. در اين ذكر هركس سوز بجا مانده از آتش فراق مولا را با خود آورده است تا با لطف خدا اين آتش بر او سرد شود. ❇️ او می‌گويد: «الحمدللّه» كه به لطف حق برگِرد او در حركت‌ام. الحمدللّه كه حجاب‌های عالم ماده در طواف كنار می‌رود. الحمدللّه كه خطاكاری‌هاي گذشته‌ام مرتفع شده است و چشم به راه آيندۀ بی‌پايانی هستم. 🔹🍃 ذكر «لااله الااللّه» ذكر خفی و افضل اذكار است. در گفتن اين ذكر حتی لب و دهان حركت نمی‌كند ، فقط حاجی می‌داند و خدا. حاجی دراين ذكر به معبودی پناه می‌برد كه همه چيز به غير او فانی و نابودشدنی است. در اين ذكر به مولايش اعلام می‌كند كه تنها به دامن او پناه آورده است و لاغير. 🔹🍃 با ذكر «لااله الااللّه» بت‌های منيت درهم می‌شكند و فقط نور رحمانی جلوه‌گر می‌شود. در اين ذكر چشم به سوی معبودی است كه تنها او از نياز بندگان آگاه است. اين ذكر خبر از توحيد محض و قلعۀ امن الهی می‌دهد. 🕋 *زائر وقتی «اللّه‌اكبر» را در ركن چهارم، تكرار می‌كند، خدا را بزرگتر از آن مب‌داند كه در توصيف بگنجد*. او غنی و صمد است و محتاج عبادت بندگان نيست. معبود بزرگتر از آن است كه دست‌های بلندشده به سوی خود را خالی بازگرداند. 🌿 اي دل بيا كه ما به پناه خدا رويم 🌿 زان چه آستين كوته و دست دراز كرد 📚 «كتاب جرعه‌اب از بيكرانه‌های حج، اثر استاد زهره بروجردی» ‏🌐emamraoof.com