۵۴ 🔆 *«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ»* 🔆 «خدایا! من از تو عذرخواهی می‌کنم از اینکه در حضور من به فردی ظلم شد و من او را یاری نکردم.» 📘صحیفه سجادیه، دعای ۳۸ 🔷🍃 در ارتباط سالم، هر فردی باید توانا باشد و اين توانمندی در تمام امور لازم است. آدم ناتوان، نمی‌تواند ارتباط سالمی با ديگران برقرار كند. اگر در مقابل فرد ناتوان به كسی ظلم شود، او نمی‌تواند جلوی ظلم را بگيرد. ❇️ گرچه نگاه ما این است که چنانچه ظالمی رسماً به مظلومی جسارت و توهین کند، وظیفۀ ما کمک به این مظلوم در مقابل آن ظالم است، اما در یک نگاه عمیق، گاهی فردی خودش به خودش ظلم می‌کند و او هم ظالم است و هم مظلوم، از این جهت ظلم می‌کند که گرفتار منیّت، عُجب، خودبزرگ‌بینی، کبر و فخرفروشی شده است. *نفس او به عقل و قلب او ظلم می‌کند.* ما متوجه این امر هستیم؛ اما هیچ‌گونه کمکی به او نمی‌کنیم تا او را از این مخمصه خلاص کنيم و از این مهلکه نجاتش دهیم. 💢 گمان‌مان این است که قابل اصلاح نیست؛ لذا او را رها می‌کنیم. در اینجا هم ما با او ارتباط صحیحی برقرار نکردیم و هم به نحوی به او ظلم کرده‌ايم که اجازۀ ماندگاری رذايل را به او داده‌ايم. ✳️ در ارتباط سالم، به مظلوم کمک كنيم تا از مظلومیت رها شود؛ یعنی به فردی که گرفتار سلطۀ نفس اماره شده، کمک شود تا از این تسلط جدا شود. *بايد قدرت الهی را به رخ او بکشیم تا به حول و قوّۀ الهی در رفتارش بازنگری داشته باشد.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🌐emamraoof.com