۵۹ 💠 *«قرار گرفتن در فضای امن»* 🔆 «وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الآْمِنِينَ» 📘 صحیفه سجادیه، دعای ۴۱ ✴️ خدایا! در مسیر سلوک، کسانی هستند که وجودشان مملو از امنیت است، مرا در آن مسالک سِیر بده. 🟩 *ما از خدای سبحان می‌خواهيم: هیچ‌گونه آسیبی از اطرافیان به ما نرسد.* 🌀 مثلاً اگر اطرافیان متوقع باشند و من خدای ناکرده توقعات آن‌ها را برآورده نکنم، به نوعی به شخصیت من آسیب وارد می‌شود؛ چون سائلی را رد کردم و با رد کردن آن سائل، ناآرامی روانی ایجاد می‌شود؛ اما اگر اطرافیان ما بی‌توقع باشند و هیچ‌گونه درخواستی از ما نداشته باشند، ما در یک امنیت محیطی قرار می‌گیریم، در این صورت فضائلی که کسب کردیم در معرض زوال نیست و آفتی بر آن وارد نمی‌شود. 💢 اگر نهایت مراقبه را داشته باشیم؛ اما در میان اطرافیان ما فردی حضور داشته باشد که نسبت به غیبت بی‌پرواست، اگر ناخواسته غیبت را شنیدیم و از غیبت‌شونده دفاع نکردیم، ناخواسته بسیاری از امتیازات خود را از دست داده‌ایم. علت اصلی از دست دادن امتیاز هم فردی است که در مقابل ما غیبت کرده است؛ یعنی او به امنیت ما آسیب وارد کرده است. ✅ اگر در اطراف ما، افرادی باشند که فضا را از معصیت امن نگه می‌دارند؛ دروغ، غیبت، نفاق و کینه‌ای مشاهده‌ نمی‌شود؛ خود به خود موجودی ما بدون آفت می‌ماند؛ به‌همین جهت از خدای سبحان درخواست می‌کنیم: 🔆 *«وَ وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الآْمِنِينَ»* 🌀 *در مسیر سیر ما، راهزن‌های مختلفی وجود دارد.* اگر در میان جمع امن قرار بگیریم از دستبرد راهزن‌ها مصون و محفوظ می‌مانیم؛ اما اگر میان جمع عادی و عامی قرار بگیریم، در بسیاری از موارد به درآمد معنوی ما خسارت وارد می‌شود. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com