۷۶ 💠 *«ارتباط با نعمات الهی»* 🔆 «فالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ. وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ «إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً»» 🔆 همۀ ستایش‌ها مخصوص خداست که اگر بندگانش را از شناختِ حمدش باز می‌داشت، و آنان را از عطایای پیاپی‌اش که به جهت امتحان آنان عنایت فرمود و نعمت‌های پیوسته‌ای که بر آنان کامل کرد، محروم می‌کرد، در نعمت‌هایش، دخل و تصرّف می‌کردند و او را سپاس نمی‌گزاردند، روزی‌اش را هزینه می‌کردند و عنایاتش را شکر نمی‌کردند. که در این صورت از انسانیّت خارج می‌شدند و به مرز حیوانیّت می‌رسیدند. همانگونه که در کتابش در وصف آنان فرموده: «آنان جز مانند چهارپایان نیستند؛ بلکه گمراه‌ترند.»» 📙 صحیفه سجادیه، دعای ۱ 🔷 *از نگاه امام سجاد علیه‌السلام وجه تفاوت انسان و حیوان، حامد بودن و شاکر بودن است.* 💢 اگر کسی از الطاف الهی بهره‌مند شود؛ اما حمد و شکر را بر خود واجب نداند، حتماً از قالب انسانی خارج شده و حتماً به جایگاه حیوانیت تنزل یافته است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا