#ادبستان_کربلا۸۴
✍🏼 بابی در روایات به عنوان *«حملة القرآن»* وجود دارد. حملۀ قرآن به کسی می‌گویند که حقیقتاً قرآن را در سینه‌اش حمل می‌کند، با قرآن زندگی می‌کند؛ نه اینکه موقتی و مناسبتی با قرآن سر و کار داشته باشد. *قرآن در قلب آنان است.*
🍃 در روایت هم می‌فرماید:
🔆 *«اینها بسیار امتیاز دارند، اهل جنت‌اند، لباس رحمت و لباس نور بر تن‌شان می‌پوشانند.»*
🍃 در روایت دیگری می‌فرماید: «شما مأمور به اکرام آنان هستید.»
🔷 بحث آداب ارتباط با قرآن این است که واقعاً قرآن را در دل‌مان حمل کنیم و با آن زندگی کنیم.
🔷 برخوردهای خانوادگی و اجتماعی خود را با قرآن محک بزنیم. حتی در نحوۀ برخورد با دشمن به اوامر قرآن توجه کنیم.
❇️ *در مورد وجود مقدس حضرت اباعبدالله هم اگر ما ارتباط‌مان با ایشان زیاد است و این حب را در قلب خود جا داده‌ایم، باید آثارش در زندگی مشهود باشد.*
⬅️ *هر کجا می‌خواهیم کاری انجام دهیم تصور کنیم اگر هم‌اکنون امام حسین علیه‌السلام حضور داشتند، چه دستوری می‌دادند؟*
عبادتم باید به چه نحوی باشد؟ خلوتم را چگونه بگذرانم؟ حتی امام حسین برای وساوس فکری من چه توصیه‌ای دارند؟
✅ *درواقع این قرآن ناطق در درون من باشد و در دل جایگاه داشته باشد، نه صرفاً بر زبانم جاری باشد.*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام