🔆 *«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ.»* 🔆 *«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! (در گفتگو با پيامبر) صدايتان را بلندتر از صداى پيامبر نكنيد و آن گونه كه با يكديگر بلند گفت‌وگو مى‌كنيد، با پيامبر بلند سخن مگوييد! مبادا (به خاطر اين بى‌ادبى،) اعمالتان نابود شود و شما آگاه نشويد.»* 📗 سوره حجرات، آیه ۲ ✍🏼 *از این آیه می‌توان دو برداشت داشت:* 💢۱. *بی‌ادبی به بزرگتر معنوی و فکری موجب از بین رفتن اعمال می‌شود.* 🌀 مثلا طلبکار بودن جهت روا شدن حاجات، خود نمونه‌ای از این بی‌ادبی است که به‌ آن بی‌توجه‌ایم. در چنین شرایطی بایستی واکنش نشان داد و فرد را از رفتار ناپسند خود باز‌داشت و او را به ارادت و خضوع هنگام طلب لطف رهنمون شد. ⬅️ اگر در برابر چنین رفتاری بی‌تفاوت باشیم در واقع این منکری است که قبح آن را فراموش کرده‌ایم. 💢 ۲. *صمیمیت با بزرگان این نیست که با ایشان مانند مراودات خود با دیگر افراد برخورد کنیم.* در مخاطب قرار دادن آنها نوعی خضوع و ادب خاص و تعظیم و اعلام بزرگی لازم است. این نیز منکری است که به فراموشی سپرده شده است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام