🔆 *«اَللهمَ اِنِّی اَسئَلُکَ»* 🔰 در این فراز، باب دعا و مناجات گشوده شده است. در وادی عاشقی آنچه باعث تداوم دعا می‌شود، اظهار فقر و احتیاج است. 💢 چه‌بسا اگر این نیاز اعلام نشود، مُهر بازگشت بر او زده شود؛ پس در همان ابتدای دعا با قاطعیت و تأکید، فقر و نیاز خود را اعلام می‌کند و در جواب، ندای «اُدخلُوها بِسلامٍ آمِنین» را می‌یابد. 🔷 «اَسئَلُک» فعل مضارع است و دلالت دارد بر این که داعی، همواره و در تمام زمان‌ها این فقر و نیاز خود را اعلام می‌کند تا برای همیشه فقیر الی الله بماند. 🔷این فراز، انسان را از غفلت به فقر و نیاز دائمی می‌رهاند، احساس فقر و نیاز همیشگی را در او پرورش می‌دهد و رابطۀ او را با خداوند تقویت می‌کند. ✨ *آب کم جو تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست* 🔰 داعی با بیان «إنّی» تأکید در خواست فردی خود را بیان می‌کند؛ در این مرحله از گدایی، همراهی دیگران مهم نیست. 🔷 خدایا! بندگی در هر مقامی مرا از احتیاج و فقر جدا نمی‌کند؛ چون در پیشانی من، نیاز به تو ثبت شده است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام