#اربعین
🏴 همراه با کاروانی که پس از اربعینی به کربلا رسیده‌اند، به‌سوی کربلا رهسپار می‌شویم و می‌بینیم:
▪️تربت حسین است و گونۀ کبود زینب،
▪️تربت حسین است و سرِ شکستۀ زینب،
▪️تربت حسین است و مسافران از سفربازگشته.
🔲 اما، برای زیارت حسین، دیگر نباید نیزه‌شکسته کنار بزنند، دیگر نباید شمشیرشکسته کنار بزنند، دیگر زینب دنبال برادرش نمی‌گردد...
دیگر حسین با رگ‌های بریده برای دخترش روضۀ خودش را نمی‌خواند:
▪️شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءَ عَذْبٍ فَاذکُرونی
▪️اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
(شیعیان من، هر زمان که آب گوارا نوشیدید، مرا یاد کنید؛ یا هرگاه ذکری از غریب یا شهیدی می‌شنوید، بر من ندبه و زاری کنید.)
و شاید ذکر زیر لب زینب این باشد:
▪️مهمان رسیده ای تنِ بی‌سر برای تو
▪️ زینب ز شام آمده تا کربلای تو
🔲 اما بر این باوریم که دل ما در ایام اربعین سعی صفا و مروه دارد؛
▪️ گاهی باید در کربلا در مراسم دفن رئوس مطهر شرکت کنیم.
▪️و گاهی همراه بشیر، به مدینه برویم و مدینه را آمادۀ سوگواریِ حسین کنیم.
▪️گاهی باید در کربلا در محضر امام سجاد قرار بگیریم و دورادور شاهد و ناظر دفن سرهای مطهر باشیم،
▪️ گاهی هم در مدینه به حضرت ام‌البنین خبر ورود کاروان را بدهیم.
▪️ گاهی در کربلا در کنار امام سجاد برای الحاق سر مطهر حضرت علی اکبر به بدن حضور پیدا کنیم،
▪️گاهی در مدینه به خانۀ لیلا وارد شویم و همراهِ همۀ این کاروان، گزارش بدن ارباً اربا را بشنویم.
▪️گاهی در کربلا به قرآن کوچکی که روی سینۀ حسین قرار گرفته، اظهار ارادت کنیم؛ قرآنی که سورۀ حمدش جدا شده...
▪️گاهی در مدینه، در مجلس سوگی که امّ‌السلمه برپا کرده است، حاضر شویم...
*خلاصه که در ایام اربعین می‌خواهیم زائر شویم...*
📚 «گزیده‌ای از کتاب اشک، اثر استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام