#امام_زمان_شناسی۲۰۲ 🔆 *«مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى‏»* 🔆 *«کی می‌شود که بر چشمه‌سارهای پر آب تو درآییم و سیراب شویم؟»* ✍🏼 «مناهل» جمع است؛ یعنی چشمه‌سارهای معارف، متعدد است و هر کدام معرفت خاصی را در اختیار طلب‌کنندگان قرار می‌دهد. ✅ آنچه که از لذتش سرمست می‌شویم این است که همۀ چشمه‌ها یک ساقی دارد. همۀ چشمه‌ها منسوب به حضرت است. آن بزرگوار است که به تشنگان محبت و شفقت خاص دارد و با «ماء مَعین» سیرابشان می‌کند. ✨ *چه مستی است ندانم که رو به ما آورد که بود ساقی و این باده از کجا آورد* 🔷 منسوب‌شدن چشمه‌سارها به حضرت، گویای دو حقیقت دیگر است: 🔹 اول اینکه جاذبۀ چشمه‌ها بسیار زیاد است. آنقدر که هیچ تشنه‌کامی تا سیراب شدن کامل از آن‌ها دور نمی‌شود. از سوی دیگر، طالبان معرفت هیچگاه سیراب نمی‌شوند؛ پس همواره خواهان حضور در کنار سرچشمه هستند. 🔹 دوم اینکه با وجود نهایت زلالی آب، هیچکس تصویر خود را در چشمه نمی‌بیند. آنچه به چشم عاشقان می‌آید، تنها و تنها عکس رخ ساقی است. ✅ اگر به آن حریم راه یابیم و از دست حضرت، مِی معرفت بنوشیم، از خودبینی رها می‌شویم و دیگر جز رخ یار نمی‌بینیم. ✨ *مشغول رخ ساقی، سرگرم خط جامم در حلقه مى‌خواران، نيک است سرانجامم* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام