💠 *«روز وقف»* 🟦 *«نیکی ماندگار»* 🔷 *میل به جاودانگی، آرزوی هر انسانی است.* هر آدمی می‌خواهد برای همیشه باقی بماند یا نام و یادش زنده باشد. این آرزویی است که تقریباً همه انسان‌ها برای آن تلاش می‌کنند. *همه در حال تلاش هستند تا یک روز بیش‌تر از روزهای این دنیا را ببینند* ولی مانعی بزرگ سدّ راه این آرزوست. 🔹 *محدود بودن عمر بشر، بزرگ‌ترین مانع است؛* زیرا بیش‌تر آدم‌ها، تا قبل از صدسالگی باید رخت سفر بپوشند. یکی ـ دو سال پس از مرگ هم خیلی زود، نام و یاد هر کس از زبان‌ها می‌افتد و بدینگونه نه آدمی می‌ماند و نه نامی و یادی از او. 🔷 *دین اسلام به راه‌های گوناگون به این میل و خواستۀ فطری پاسخ داده که یک مدل آن مربوط به باقی ماندن نام و یاد آدمی است.* اگر کسی بخواهد نام و یادش به نیکی برای سال‌ها و بلکه قرن‌ها بماند، راهی خاص وجود دارد؛ راهی که دنیوی نیست؛ بلکه به موازات ماندگاری نام و یاد تا وقتی این راه باقی باشد، پیوسته پاداش و اجری معنوی برای انسان ثبت می‌شود. 🔹 میزان این اجر و پاداش، بستگی به نوع آن راه و میزان استفادۀ انسان‌ها دارد. *این راه، وقف نام دارد.* وقف یعنی اختصاص دادن چیزی از دارایی‌های ماندگار خود، در راه‌های معنوی برای همیشه. 🔷 انسانی که بعد از مرگ، نه‌تنها خودش از بین می‌رود؛ بلکه تمام اموالش هم تقسیم خواهد شد و نامی از او به یادگار نخواهد ماند، می‌تواند با وقف بخشی از ثروتش، خودش را جاودان سازد. 📚 «حوزه.نت» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام