🔆 *«اَللَهُمَ اِنِی اَسئَلُکَ بِرَحمَتِکَ التِی وَسِعَت کُلَ شَئ»* 🔆 *«خدایا از تو درخواست می‌کنم به رحمتت که همه‌چیز را فراگرفته است.»* ✴️ تابش نور خورشید برای همۀ موجودات علی‌السویه است و این قابلیت افراد است که پذیرش نور خورشید را متفاوت می‌کند؛ تابش رحمت الهی نیز برای همۀ افراد مساوی است؛ اما این قابلیت افراد است که دریافت را متفاوت می‌کند. 🔰 داعی در این قسمت بیان می‌کند: ❇️ ای خدایی که نهایت قرب را به بنده‌ات داری، او را از عدم به عرصۀ وجود آوردی و در او نیازمندی و سائلی را قرار دادی! از تو درخواست می‌کنم و واسطۀ درخواست هم رحمت توست. 🔰 *داعی خود را تحت پوشش رحمت واسعه می‌داند.* ⁉️ *این رحمت به چه معناست؟* ▫️ این رحمت برای بنده‌ای که روزی بخواهد، اقتضای رزق را می‌کند. ▫️ بنده‌ای که خواهان کمال است، کمال را رقم می‌زند. ▫️ بنده‌ای که دنیا را می‌خواهد دنیا را برای او میسر می‌کند، بنده‌ای که آخرت بخواهد اقتضای آخرت را می‌کند. 🔰 *این فراز آموزش ادب دعا را به‌همراه دارد؛ یعنی داعی در عین اینکه می‌داند خداوند، عالِم به نیازهای بندگانش است؛ در کمال ادب به‌صورت ضمنی درخواست خود را بیان می‌کند؛ چون در بعضی از موارد بیان نیاز باصراحت، با ادب سازگار نیست.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام