* ⛔️سپیدسازی با عبور از خطوط قرمز خودساخته * ❌تحولی شگفت‌انگیز: از محافظه‌کاری تا ترویج آثار ضدفرهنگی محمد سرشار، چهره شناخته شده‌ای که زمانی با انیمیشن‌های سیاسی چون «بچرخ تا بچرخیم» و «شهر موشکی» به واسطه رویکرد محافظه‌کارانه‌اش شناخته می‌شد، اخیراً با تولید انیمیشنی به نام «ببعی قهرمان» تحولی شگفت‌انگیز در مسیر هنری خود رقم زده است. این انیمیشن که محصول مشترک دو نهاد قدرتمند یعنی اوج و رایمون مدیا (زیر مجموعه فرهنگی سپاه) است، به جای ترویج ارزش‌های سنتی، به سراغ مضامین و نمادهایی رفته است که پیشتر از سوی خود سرشار به شدت مورد انتقاد قرار می‌گرفت. در حالی که سرشار در گذشته با تولید آثاری که به طور مستقیم به مسائل سیاسی و اجتماعی می‌پرداخت و منتقدانش را به شدت مورد حمله قرار می‌داد، شناخته می‌شد، تمامی خطوط قرمزی که خود در شبکه کودک ترسیم کرده بود، شکسته شده است. در انیمیشن جدیدش شاهد هستیم که وی به سراغ مضامین و نمادهایی رفته است که در جامعه ما حساسیت‌برانگیز بوده و به طور سنتی مورد مخالفت قرار می‌گرفته است. ترویج نمادهای دگرباشان جنسی، شخصیت‌پردازی یک بوقلمون دوجنسه، نمایش بار (محل سرو مشروبات)، جشن گرفتن هالوین و استفاده از پهپاد به عنوان نمادی برای شخصیت شرور، از جمله مواردی هستند که در این انیمیشن به چشم می‌خورد. او پس از محکومیت به دلیل سپردن برنامه‌های شبکه کودک به اطرافیان و انتصاب به معاونت فرهنگی معاون رئیس‌جمهور، با وساطت میثم نیلی، بنیاد پویانمایی را با پیگیری در شورای عالی انقلاب فرهنگی، راه‌اندازی کرد. این بنیاد که قرار بود غیردولتی باشد، ۱۵ عضو حقوقی دولتی و ۵ عضو انتصابی وزیر ارشاد داشت و با بودجه‌ای حدود ۷ هزار میلیارد تومان، قرار بود ۷ هزار دقیقه انیمیشن تولید کند. این تغییر جهت ناگهانی در رویکرد هنری سرشار، پرسش‌های بسیاری را در ذهن ایجاد می‌کند. آیا این تغییر ناشی از یک تغییر اساسی در باورها و ارزش‌های وی است یا اینکه او به دلایل دیگری همچون کسب محبوبیت در سطح بین‌المللی برای سپیدسازی و گرفتن پروژه یا دستیابی به منافع مادی به این سمت رفته است؟ حمایت بی‌دریغ وحید جلیلی، قائم‌مقام سازمان صداوسیما، از این پروژه و تبلیغات گسترده‌ای که برای آن انجام شده است، حاکی از آن است که این انیمیشن برخوردار از حمایت نهادهای قدرتمند است. این در حالی است که بسیاری از هنرمندان و فعالان فرهنگی در کشور ما با صرف هزینه‌های شخصی و بدون حمایت‌های دولتی، آثاری تولید می‌کنند که به دلیل نداشتن چنین حمایت‌هایی، امکان دیده شدن و عرضه گسترده آن‌ها فراهم نمی‌شود. این تناقض آشکار، نشان از وجود دوگانه‌نگری و اعمال سلیقه‌های شخصی در حوزه فرهنگ و هنر کشور دارد. این رویه نشان می‌دهد که برخی از تصمیم‌گیران فرهنگی، به جای حمایت از تولیدات داخلی و ارزش‌های ملی، به دنبال منافع شخصی و گروهی هستند. * محمود علی پور رئیس انجمن تخصصی کودک و رسانه * 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir