🌨❄️🌨❄️🌨❄️🌨❄️
❄️🌨❄️🌨❄️🌨
🌨❄️🌨❄️
❄️🌨
🌨
#قصھ_دلبࢪی
#قسمت_چهلم
گاهی ناگهانی تصمیم می‌گرفت.
انگار می‌زد به سرش😂🤦🏻♀
اگه از طرف محل کار مانعی نداشت بی‌هوا می‌رفتیم مشهد 😍
یادم است یک بار هنوز خانواده‌ام نیامده بودند تهران .
خانه خواهر شوهرم بودم ، که زنگ زد الان بلیط گرفتم بریم مشهد😍
من هم ازخداخواسته کجا بهتر از مشهد😁
ولی راستش تا قبل از ازدواج هیچ‌وقت مشهد این شکلی نرفته بودم😂
ناگهان بدون رزرو هتل ..
ولی وقتی رفتم خوشم آمد😍
اصلا انگار همه چیز دست خود امام بود ..
خودش همه‌چیز را خیلی بهتر از ما مدیریت می کرد😍😁🙂
داخل صحن کفش‌هایش را در می‌آورد..
توجیهش این بود که وقتی حضرت موسی (ع) به وادی طور نزدیک می‌شد خدا بهشت گفت " فاخلع نعلیک "
صحن امام رضا را وادی طور می‌پنداشت.
وارد صحن که می‌شد بعدسلام و اذن دخول گوشه ای می‌ایستاد و با امام رضا حرف می‌زد😍😢
جلوتر که می‌رفت محفل و روضه ای بود در گوشه‌ای از حرم ، بین صحن گوهرشاد و جمهوری ..
که معروف بود به محفل اشک ..
آن اتاق که با دو سه قالی سه در چهار فرش شده بود غلغله می‌شد 😍😁☺️
نمی‌دانم چطور این‌همه آدم آن داخل جا می‌شدند و فقط آقایان را راه می‌دادند و می‌گفتند روضه خواص است.
اگر می‌خواستند به روضه برسند ، باید نماز شکسته ظهر و عصرشان را، باهم می‌خواندند این‌طوری شاید جا می‌شدند🤦🏻♀😅
از وقتی در باز می‌شد تا حاج محمود، (خادم آن‌جا ) در را می‌بست
شاید سه چهار دقیقه بیشتر طول نمی‌کشید ..
خیلی‌ها پشت در می‌ماندند🤦🏻♀
کیپِ کیپ می‌شد و بنده خدا به‌زور در را می‌بست..
چند دفعه کمی دورتر اشتیاق این جماعت را نظاره می‌کردم که چطور دوان دوان خودشان را می‌رسانند😍😁
ادامـہ‌دارد . . .
بہ‌قـلم✍🏻«محمدعلۍجعفرۍ🌿»
🌨
❄️🌨
🌨❄️🌨❄️
❄️🌨❄️🌨❄️🌨
🌨❄️🌨❄️🌨❄️🌨❄️