راه حل کارهای سخت قَالَ امیرالمومنین علیه السلام: «إذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ، أَعْظَمُ مِمَّا مِنه» حکمت ١٧۵ «هنگامى كه از چيزى (زياد) مى ترسى خود را در آن ، چرا كه سختى پرهيز از آن، از آنچه مى ترسى بيشتر است» سعدى در گلستان مى گويد: پادشاهى با عجمى در كشتى نشست،  غلام هرگز دريا نديده بود و محنت كشتى نيازموده. گريه و زارى در نهاد و لرزه بر اندامش افتاد. چندان كه ملاطفت كردند آرام نمى گرفت و عيش مَلِك از او منغّص بود چاره ندانستند. در آن كشتى بود؛ مَلِك را گفت: اگر فرمان دهى من او را به طريقى خاموش گردانم. گفت: غايت لطف و كرم باشد. بفرمود تا غلام را به دريا انداختند. بارى چند غوطه خورد، مويش گرفتند و پيش كشتى آوردند و به دو دست در سكان كشتى آويخت. چون برآمد به اى بنشست و آرام يافت. مَلِك را پرسيد: در اين چه حكمت بود؟ گفت: از اول محنت غرقه شدن ناچشيده بود و قدر سلامت كشتى نمى دانست. قدر عافيت كسى دارد كه به مصيبتى گرفتار آيد. چو ترسى ز امرى بينداز خويش           در آن و بپيراى تشويش خويش دو دل بودن و خود نگه داشتن           بسى سخت تر مى كند قلب، ريش ۲ کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah