✔️قدم دوم برای متقاعدشدن به ترک گناه این است که منفعت‌طلب باشی! ✔️دین‌داری یعنی منفعت‌طلبی! 🔸برای اینکه به دین‌داری متقاعد بشویم و برای دین‌داری توانمند بشویم، اولین گام این بود که باید متقاعد بشویم به اینکه زندگیِ بابرنامه داشته باشیم و برای برنامه‌ریزی توانمند بشویم؛ یعنی مهارت برنامه‌ریزی برای زندگی را به‌دست بیاوریم. «محاسبۀ نفس» که در دین بر آن تأکید شده است، جزء مهارت برنامه‌ریزی است 🔸قدم دوم برای متقاعدشدن به ترک گناه این است که منفعت‌طلب باشی! می‌دانید چرا آدم‌ها بی‌دین می‌شوند؟ چون منافع[اصلی] خودشان را نمی‌خواهند! کسی که منافع خودش را نخواهد، لااقل یک‌چهارم قرآن-که از بهشت و جهنم سخن می‌گوید- اصلاً به دردش نمی‌خورد! ترس از جهنم و شوق به بهشت برای کسی است که خودش را می‌خواهد. 🔸 آدم باید خودخواه و منفعت‌طلب باشد تا بتوانیم به او بگوییم: «منافع تو اینهاست...» کسی که رسیدن به منافعش، برایش مهم نیست، چطور می‌شود دربارۀ دین- که برنامۀ تأمین منافع است- با او صحبت کرد؟! 🔸بچه را باید طوری بار بیاوریم که منافع بلندمدت خودش را بخواهد. بچه‌ای که منافع ده سال بعدش را به او گوشزد کنید و او بی‌توجهی کند و برایش مهم نباشد، معمولاً اهلِ دین هم نخواهد شد، چون دین می‌خواهد ما را به منافع بلندمدت و بیشتر برساند. 🔸امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: خداوند خلق را خلق کرد که آنها را مؤدب کند به آداب و اخلاق شریف. و خدا دید که وقتی بخواهد مردم را مؤدب کند، باید برای آنها توضیح بدهد چه چیزی به نفع‌شان است و چه چیزی به ضررشان است؟ و خدا دید که منافع ما را با «امر و نهی» می‌تواند به ما گوشزد بکند. احتجاج/۱/۲۰۷ 🔸قرآن می‌فرماید: اینکه روزه بگیرید، به نفع خودتان است؛ اگر بفهمید (بقره/۱۸۴) در آیۀ دیگری می‌فرماید: صدقه بدهید، به نفع خودتان است اگر بفهمید!(بقره/۲۸۰) . قوانین عالم این‌گونه است. 🔸خدا میفرماید: پیامبر من، به مردم بگو که هرکسی هدایت پیدا کند به نفع خودش است و هرکسی هم گمراه بشود به خودش ضرر زده است و من وکیل و نگهبان شما نیستم! (یونس/۱۰۸) اگر کسی کار خوب انجام بدهد برای خودش این کار را کرده است و اگر کسی کار بد انجام دهد علیه خودش این کار را کرده است. (فصلت/۴۶) 🔸کسی که بی‌دینیِ علنی کند یعنی به ضرر جامعه عمل کرده است. مگر تو می‌توانی به ضرر دیگران کار کنی؟! مگر به انتخاب خودت است؟! مثل اینکه یک کسی دستش را گذاشته باشد روی بوق ماشین و اعصاب همه را خُرد کند. بالاخره باید جلوی این فرد را گرفت، چون دارد به دیگران لطمه می‌زند یا اینکه کسی از جیب من دزدی کند و بگوید «من نظرم این است که دزدی چیز بدی نیست!» مگر این چیزها به عقیدۀ شخصی است؟ 15 علیرضا پناهیان ۹۸.۲.۲۳