🔰القاب و کنیه های حضرت اباالفضل العبّاس منه السّلام و الیه التّسلیم (3) 🔶الواقى 🔹اين لقب به معناى شخص نگهبان است، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام در جريان واقعه جانسوز كربلاء مخصوصا در شب و روز عاشورا سوار بر اسب شده و دائماً در اطراف خيمه‌ها مى گشت و از حرم آل رسول اللّه صلى الله عليه و آله نگهبانى مى نمود و مراقب دشمنان بود كه جلو نيايند و اقدامى عليه اهل بيت حضرت سيدالشهداء عليه السلام انجام ندهند. ايشان به قدرى دقيق انجام وظيفه مى فرمودند كه وقتى اصحاب سيدالشهداء عليه السلام گاها با ايشان كارهاى مهم و ضرورى داشتند، از اسب پياده نمى شدند و چشم از اطراف و اكناف خيمه‌ها بر نمى داشتند و به آنها مى فرمودند: همين طور كه من مشغول نگهبانى هستم سريع و خيلى مختصر صحبت تان را بكنيد چون من مسئوليت دارم و نمى توانم زياد با شما هم صحبت باشم. 📒كبريت احمر، ص ۱۶۸ 🔶الساعى 🔹اين لقب به معناى شخصى مى باشد كه تمام سعى و تلاش خود در جهت رسيدن به اهدافش مى كند، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام آن قدر در راه اهداف خويش كه همان اهداف امام زمانش حضرت سيدالشهداء عليه السلام بود، فعّال و كوشا بودند كه امام صادق عليه السلام خطاب به ايشان فرموده اند: اشهد انك لم تهن و لم تنكل؛ يعنى: گواهى مى دهم كه تو در راه دين و دفاع از امام حق هيچ گونه سستى و توقف نكردى. 📒كامل الزيارات، ص ۲۰۸ 🔶الفادى 🔹اين لقب به معناى فداكار و همچنين فدا شده مى باشد، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام آن چنان محو در ولايت بود و به ولى و امام زمان خود محبت داشت كه علاوه بر خودشان برادران و فرزندانش نيز در روز عاشورا فداى امام حسين عليه السلام نمود، به همين جهت ايشان به الفادى ملقب گشتند. 🔶الموءثر 🔹اين لقب به معناى شخص ايثارگر مى باشد، ايثار يعنى انسان آن چه را كه خود لازم دارد به ديگران ببخشد، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام نه تنها در واقعه جانسوز كربلاء بلكه در تمام عمر شريف شان مظهر تمام و كمال ايثار و از خود گذشتگى بودند. ايشان در واقعه جانسوز كربلاء منصب سقايت داشتند و آب را به طور برنامه ريزى شده اى در بين اصحاب تقسيم مى كردند، اما جيره آبى كه قسمت خودشان مى شد، با اين كه به شدت تشنه بودند استفاده نمى كردند و براى طفلان و كودكان مى گذاشتند. همچنين در كنار شريعه فرات كه رسيدند دست هاى مبارك شان زير آب برده و آب را بالا آوردند و بعد عطش امام حسين عليه السلام و اهل بيت شان را به ياد آورده و فرمودند: يا نفس هونى و والحسين معطش؛ يعنى: اى نفس! خوار باش در حالى كه حسين عليه السلام تشنه است، و آب را به رودخانه ريختند و مشك را پر كرده و به طرف امام حسين عليه السلام برگشتند. 📒الخصائص العباسيه، ص ۲۱۷ 📒رياض المصائب، ص ۳۱۳ 🔶اباالفضل 🔹گفته اند: چون آن بزرگوار پسرى به نام فضل داشته است، كنيه ايشان را اباالفضل نهاده اند. البته قابل ذكر است اين شيوه مرسوم و معمول عرب بود كه هر كس عبّاس نام داشت كنيه او را اباالفضل مى گذاشتند، مثلاً عبّاس بن عبدالمطلب و عبّاس بن ربيعه را نيز به همين كنيه مى خواندند. همچنين چون حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام سرآمد تمام فضيلت هاست و ديگران وقتى آن همه فضل و كمال و بزرگى را از ايشان مى ديدند، وى را بدين كنيه سزاوار دانسته و خوانده اند. 📒العبّاس، ص ۸۰ 📒بطل العلقمى ج ۲، ص ۹ 🆔 @mohadesin_marefat_110