دربِ خانه تان را که کوبیدند ... مسکین و یتیم و اسیر! و گفتند «سلامٌ عليكم يا اهلبيت محمد» ما هم مثل آنان می‌کوبیم همین کوبه را! که مسکینیم؛ مسکین‌ ِنگاهتان! یتیمیم؛ يتيم ِنوازشتان! و اسیریم؛ اسير ِمحبتتان می‌خواهم بگشایم سفره‌ی دلم را ... که خودتان دلم را قرص کرده‌اید با کلامتان؛ «نمکِ سفره‌هایتان را هم از ما بخواهید» امير ِدلم، سفينه‌ی نجات به یاری شما پیروز است ان شاءالله https://eitaa.com/emamzamanybashim