💢پایگاه مردمی دوران امام مجتبی (علیه السلام) در موقعیت شک ☑️ پس از آنکه امیرمومنان (ع) در مسجد کوفه به شهادت رسید، در تجربه اسلامی - که امام حسن (ع) رهبری اش را بر عهده گرفته بود تا نظام اسلامی را بطور کامل به زندگی بازگرداند - بذر شک رو به رشد و نیرومند شدن گذاشت. منظور از شک، شک به حاکم جامعه اسلامی به عنوان رهبر، نظریه او، و برنامه ای که بخاطرش مبارزه می کند و بر پایه اش هم کنشی ایجاد می کند، است. چنین شکی، هیچ وجه حقیقی نداشت، هرگز منطقی نبود و سببی در سیره امام (ع) نداشت. بلکه صرفا ناشی از خستگی و افت روحی در درازای خط پیوسته - به تمام معانی- القاء می شد. 🔹این شک از دوره حضرت امیرالمومنین آغاز شده بود (و حتی ادامه ای از دوران نهضت پیامبر (ص) در مکه بود) با این تفاوت که پس از امام علی هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی شدت گرفت. عواملی از قبیل تاثیر جای خالی امیرالمومنین، نگاه امت به نظام امام حسن (ع) به عنوان نظامی عَرَضی، شبهه وراثت خلافت و ... بر تعمیق شک در پایگاه مردمی امام حسن (ع) قابل شمارش است که در جای خود باید تبیین شود. 📥امامان اهل بیت (علیهم السلام) مرزبانان حریم اسلام، ص 360 ، 390. •┈┈••••✾◾️◾️◾️✾•••┈┈• 🎋جبهه مردمی اقتصاد مقاومتی🔰 عضویت در گروه👇 https://eitaa.com/joinchat/90636304C6a5afed72d عضویت در کانال👇 🌐 @eghtesad_mardomi