🔹قَالَ علیه السلام مَرَارَةُ الدّنیَا حَلَاوَةُ الآخِرَةِ وَ حَلَاوَةُ الدّنیَا مَرَارَةُ الآخِرَةِ 🔹تلخی دنیا باعث شیرینی آخرت، و شیرینی دنیا باعث تلخی آخرت است). یعنی اینها لازم و ملزوم یکدیگرند. کلمه (حلاوت: شیرینی) و (مرارت: تلخی) را استعاره برای لذت و رنج آورده است، بدیهی است که رنجهای دنیا پیامد ترک لذتهای دنیا- و به منظور آخرت خواهی و میل به اجر اخروی است که خود باعث شیرینی و لذت اخروی می باشد- و استفاده نبردن از لذتهای دنیاست. و همچنین برخورداری از لذتهای دنیا باعث غفلت از آخرت و ترک عمل اخروی است، و این خود باعث عذاب در آخرت می شود و شقاوت اخروی را در پی دارد. 📙شرح حکمت 251 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص255