🌷هوالعلیم 🔻تفاوت نگاه انسان قبل و بعد از رسیدن به عبودیت کشور وجود انسان تا قبل از رسیدن به مقام عبودیت و ، در اختیار هوی و هوس انسان و در تحت غلبۀ «نفس» خود او بود اما سلوک شخص، باعث می‌شود تا این نفس در کورۀ عشق الهی ذوب شود و آن‌وقت خداوند متعال است که در وجود انسان‌ حکم‌فرمایی خواهد کرد. در این صورت نگاه انسان به عالم نیز نگاهی خدایی شده و انسان تمام موجودات را از جنبۀ ربط و ارتباطشان با خداوند متعال، نظاره می‌کند. ما انسان‌ها موجودات را مستقل از خدا می‌پنداریم و برای همین خدا را در میان مخلوقات او گُم کرده و گاهی فراموش می‌کنیم، اما کسی که به مقام و فنا دست پیدا کرده است، هیچ موجودی را مستقل از خداوند ندیده و تمام عالم آفرینش را آیات حیات و علم و قدرت پروردگار مشاهده می‌کند. به عبارت دیگر، به برکت و سلوک به‌سمت خداوند، انسان به خداوند، عالم آفرینش و حتی خود، نگاه جدیدی پیدا می‌کند که با نگاه انسان‌های عادی، زمین تا آسمان تفاوت خواهد داشت. 🔸علم علمی است که نگاه انسان عارف به عالم خلقت را توضیح داده و سعی می‌کند تا این نگاه را با ظرائفش، البته تا آن‌جا که ممکن است، در قالب الفاظ ترجمه کرده و با زبانی استدلالی و گاهی ریاضی‌وار بیان نماید. 📚منبع:عرفان امین، ص ۳۷ ☑@erfan_amin | پایگاه عرفان شیعی فقاهتی