یا‌حَضرَت ِ‌حَق...
– می‌ترسم تب کنی. به هیچ چیز فکر نکن. سعی کن بخوابی بابا! دیشب هم که تا صبح کنار پنجره بودی.
و می‌رود.نمی‌دانم، ولی فکر می‌کنم دلش برای دختر به سرما پناه برده‌اش سوخت. اما من محبتش را یک جا می‌خواهم. کسی کنار گوشم فریاد می‌زند:
– تا این‌همه فقیر است، باید پدرت بماند و کار کند و سرمایه‌اش را خرج فقرای خودمان کند. توانش را در همین ده‌کوره‌های روستایی بگذارد. این‌طور بیشتر بالای سر کودکان خودش هم می‌ماند. نمی‌خواهد مادر مردانه کار کند، مادرانه محبت کند و این‌قدر گوشه چشمانش چروک بردارد به خاطر چشم‌به‌راهی!
به سهیل بله بگویم و از همه این غصه‌ها خودم را آزاد کنم. راحت می‌توانم همراهش دنیا را چرخی بزنم. چرخی بزن چرخ‌وفلک، قسمت ما دور فلک! دنیا جای آسایش من و سهیل است.
#بہ‌شیرینے‌ڪتاب
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh