📌 لزوم بازنگری در تبلیغ سنتی و آسیب های آن 📌بر کسی پوشیده نیست که در گذشته تبلیغات دینی کمابیش با محیط جغرافیایی تعامل دوطرفه داشته و دارد و بسته به شرایط سیاسی و فرهنگی جامعه مخاطب تاثیر گذاشته و تاثیر می پذیرد و هرچه نهادهای دینی و تبلیغی مردمی تر این تاثیر و تاثرها نیز بیشتر و هر چه وابستگی از نظر اقتصادی این نهادها به حوزه اجتماعی وابسته تر این تاثیر و تاثر نیز بیشتر و اجتناب ناپذیر. این امر آثار مثبت و منفی بسیاری نیز به همراه دارد. یکی از تاثیرات منفی تزریق نگاه یکجانبه از دین است و واعظ خواسته یا ناخواسته در بستر تبلیغ دینی، سخنگو و مدافع قشر یا اقشار خاصی از جامعه مخاطب می شود. در گذشته نه چندان دور خصوصا پیش از مشروطه، در جامعه سنتی ایران فرهنگ مردسالاری و پدر سالاری حاکم بوده لذا این نگاه نیز به حوزه تبلیغ دینی سرایت کرده و هنوز هم با وجود تغییرات و تحولات گسترده فرهنگی پس از مشروطه رد پای ان را می توان دید. البته این تغییرات فرهنگی جنبه معکوس هم داشته یعنی پس از مشروطه و سلطه روشنفکری بر فرهنگ ایرانی، آن نظام فرهنگی مردسالاری و پدر سالاری دیکتاتور مابانه جایش را به زن سالاری و فرزند سالاری داده است! متاسفانه جامعه ایران تحت تاثیر روشنفکری و فرهنگ مسیحی اروپایی روشی افراطی در تقابل با مرد سالاری و پدر سالاری پیش گرفته و از تحقیر زن به تحقیر مرد رسیدیم! 📌 اکثر جوانان امروزی که اهل مسجد و هیئت نیز هستند بارها و بارها در منابر( به حق و درست) از اهمیت حقوق والدین و عاقبت عاق والدین روایات و آیات و داستانها و حکایات عبرت آمیز شنیده اند آنگونه که امروزه در فرهنگ ایرانی والدین از جایگاه والایی برخوردارند که این امر مختص ایرانیهاست و شایسته تقدیر اما این تازه آغاز ماجراست. 📌در همان عوالم کودکی پرسشی به ذهن خطور میکرد که(نعوذا بالله) این چه خدایی است که تنها حامی والدین است حتی اگر ظلم کنند! تا اینکه از آن عوالم کودکی رها شدیم وقتی درهای مقدس و نورانی روایات اهل بیت به رویمان باز شد و فهمیدیم این خداوندی که به ما معرفی کرده اند با خدایی حقیقی فرسنگ ها فاصله دارد. خداوند حامی والدین است اگر از دایره حق و عدالت خارج نشوند که اگر خارج شوند این بار خداوند حامی فرزندان است. چرا که عدالت و حکمت او اقتضا میکند که همیشه حامی و یاور مظلوم باشد نه ظالم حتی اگر این ظالم والدین باشند. شاید اشکال از منبریها و وعاظی باشد که به صورت سنتی و یکطرفه خداوند را حامی بلامنازع والدین معرفی میکنند و مخاطب بیچاره تصور می کرد والدین جانشین خدا روی زمین هستند و پادشاه و مالک مطلق فرزندان و به پشتوانه این قرائت ناقص و غیر منصفانه از دین هر آنچه دوست داشتند با فرزندان می کردند و در مقام اعتراض، فرزندان را به همان قرائت غیر منصفانه همان منبریها ارجاع می دادند و فرزند بیچاره خیال میکرد که در پیشگاه الهی هیچ حق و حقوقی در برابر والدین ندارد و به قول معروف هر آنچه از دوست رسد نیکوست. بزرگترین خطای این وعاظ در حق دین بود که والدین را با این قرائت ناقص از دین به ظلم در حق فرزندان ترغیب می کردند و فرزندان بدبین به دین! حال باید درباره این نوع نگاه بازنگری صورت گیرد به این معنی که در کنار عاق والدین و از حقوق و عاق اولاد خصوصا صالح نیز گفته شود. ❗️مشت از نمونه خروار: رسول اکرم(ص) در ضمن سفارشهايى به على (ع) فرمود: خدا لعنت کند پدر و مادرى را که فرزندان خويش را بد تربيت کنند و موجبات عاق خود را فراهم نمايند. اى على! همانگونه که فرزند عاق والدين مى شود، والدين نيز عاق فرزند خواهند شد. يا علىُّ لَعَن اللهُ والدين حَمَلا وَلَدهما على عُقُوقهما؛ يا علىُّ! يَلزِمُ الوالدينِ مِن العُقُوقِ لِوَلَدِهما مايَلزِمُ الوَلَدَ لَهما مِن عُقُوقهم(بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 74، ص: 60) 🔰 @esalat14 🇮🇷