گر نسیمی از سر کویت وزد سوی جهیم دود آن عود و شرارش برگ ریحان می‌شود زخم بی‌داروی جان و درد بی‌درمان دل هر دو با خاک سر کوی تو درمان می‌شود السَّلامُ عَلَیْکَ يَا أبَا الْحَسَنِ يَا عَلِىِّ بْنَ مُوسىٰ الرِّضا