#لقمه_های_نور سفرهٔ مهمانی‌ات پر زرق‌وبرق بود. سفره‌ای از طعام‌های ستاری، غفاری، رحمانی، رحیمی و... . گفتی: «از هر ظرفی لقمه برداری، اثرش را بی‌درنگ می‌گیری.» کاش از همهٔ غذاها لقمه برمی‌داشتم. اما فقط در ظرف ستاری دست بردم. چقدر خوش‌طعم بود و انرژی‌بخش! همان یک لقمه کار خودش را کرد. دیدم من هم ستار شده‌ام؛ دیگر نمی‌توانم آبروی کسی را بریزم؛ دیگر نمی‌توانم راز کسی را فاش کنم؛ دیگر نمی‌توانم زشتی‌های دیگران را مانند پتک بر سرشان بکوبم. عجب میهمانی پربرکتی بود! بی‌ادبی است اگر سپاسگزار نباشم. دلتنگم و تا دعوت دوباره‌ات، چشم به راه. و این بار گرسنه‌تر خواهم آمد تا بتوانم لقمه‌های بیشتری بردارم. تا دیداری دوباره، بدرود @tafakkorenab