🔹حضرت صادق علیه السلام می¬فرمایند: حضرت حق بود و هیچ شیئی با او نبود، نه معلومی‌با او بود و نه مجهولی، خدا بود و نه عرش، نه کرسی، نه قلم، نه لوح، نه آسمان و نه زمین، هیچ نبود، حضرت حق اراده کرد که موجوداتی بیافریند، اول موجودی که آفرید نور نبی اکرم صلی الله علیه و آله و ما اهل البیت بودیم، که از نور عظمت خودش آفرید، ما در این جو لایتناهی مشغول تسبیح و تهلیل حق بودیم. و در ادامه روایت مطالب عجیبی در مورد اسرار ولایت مطرح می‌نمایند. 🔹در قسمتهای بعدی روایت دارد که حضرت حق فرمود: فَكُلُّ شَيْ‏ءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهِي وَ أَنْتُمْ وَجْهِي(بحار الانوار ج : 25 ص : 19) یعنی جمیع اشیاء معدوم می‌شوند مگر وجه من و وجه من شما چهارده نور مقدس هستید. در ذیل آیه «وَ يَبْقَى‏ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الجْلَالِ وَ الْاكْرَامِ»( الرحمن/27) هم روایت دارد مراد از این وجه الله که باقی می‌ماند و فانی نمی‌شود چهارده نور مقدس هستند.( بحارالأنوار ج : 24 ص : 192) خود وجه هم از نظر حروف ابجد چهارده است. واو شش و جیم سه و هاء هم پنج است که در مجموع چهارده می‌شود. منظور اینکه اهل بیت اینقدر به خدا نزدیک بودند و قرب مقامی‌دارند که اول مخلوق و سر سلسله مخلوقات هستند. https://eitaa.com/eslam20