💠 مقام «ابرار» در قرآن ✍ در آيات مختلفى از قرآن مجيد، سخن از «ابرار» و مقام آنها به میان آمده است، مثلا در سوره انسان مى فرمايد: ☀️«إِنَّ الاَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْس كَانَ مِزَاجُهَا كَافُوراً * عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيراً»(۱)؛ نيكان از جامى مى نوشند كه با عطر خوشى آميخته است * از چشمه اى كه بندگان خاص خدا از آن مى نوشند و از هر جا بخواهند آن را جارى مى سازند. ✅ در حديثى از امام باقر(ع) درباره اين چشمه آمده است: 🌷«هِىَ عَينٌ فِى دَارِ النَّبِىِّ(ص) تَفْجُرُ اِلَى دُورِ الاَنْبِيَاءِ وَ المُؤمِنِينَ»(۲)؛ اين چشمه اى است در خانه پيغمبر اسلام(ص) كه از آنجا به خانه ساير پيامبران و مؤمنان جارى مى شود. ✅ اين مقام به قدرى بلندمرتبه است كه صاحبان عقل و خرد بر آنها غبطه می خورند و از خدا جايگاه آنها را و محشور شدن با آنها را مى طلبند. ✅ در سوره آل عمران، آیات ۱۹۱ و ۱۹۲ در خصوص ویژه های ابرار و جایگاه آنان نزد خداوند متعال، سخن به میان آمده است. (۱) انسان آیات ۵ و ۶، (۲) تفسیر نورالثقلین، ج ۵، ص ۴۷۷، https://eitaa.com/eslam20