«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»
تفسیرِ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»
(14)
🔸اشارات🔸
2- قداست و برکت نام خدا
قرآن كريم معارف و احكامى را براى اسماى خداى سبحان بيان مى كند؛ مانند اين كه نام خدا همانند ذات اقدس او منزه و مقدس و همچنين مبداء و منشاء بركات فراوانى است و بر اين اساس، انسانها را با دو وظيفه اى كه در برابر نام خدا دارند آشنا مى كند:
وظيفه اول تسبيح نام خداست:
《 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ؛پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى. سوره واقعه، آیه۹۶》
《سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى؛ منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!، سوره اعلی، آیه ۱》
تسبيح، تقديس و تنزيه نام خدا آن است كه نه آن را در امور باطل به كار برند و نه در كار حق از آن غفلت كنند و نه در كنار آن نام ديگرى را ياد كنند. همان گونه كه مقتضاى تسبيح و تقديس ذات اقدس الهى آن است كه هر نقصى را از حريم او سلب كنند و آن ذات را مبداء مستقل هر اثر و منتهاى بالذات هر صيرورت بدانند و در كنار ذات او هيچ ذاتى را مستقل ندانند.
همان طور كه خداى سبحان در مقام ذات خود منزه از هر عيب و نقص است و بايد تنزيه شود، در مقام اسم نيز كه نشانه ذات اقدس اوست بايد تقديس و تنزيه شود و يكى از مراتب تنزيه اسم خدا آن است كه نه در عرض نام او نامى ذكر شود و نه در طول آن.
بنابراين، آنچه برخى منحرفان مى گفتند:
"به نام خدا و به نام خلق…" نارواست.
التماس دعا
🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام
🔸🔸🔸🔸🔸
https://eitaa.com/eslam20