چقدر از امام حسین علیه السلام می‌دانیم؟
کتاب آقای رسول محلاتی انصافاً غنی و خواندنی است. آیا کسی آمد و در دهه محرم به استناد این کتاب گفت که در کربلا چه گذشت؟ این طور نشود که پورپیرار در کتابش بگوید آنچه ما درباره عاشورا می‌دانیم، به طور کلی این است که رهبر مذهبی و رهبر سیاسی دچار اختلاف شدند و رهبر سیاسی غلبه پیدا کرد و رهبر مذهبی را کشت. بقیه حرف‌هایی هم که می‌زنند، مبنا و مأخذشان معلوم نیست. کتاب‌های «پلی برای گذشته» را که در اینجا چاپ نشد و در مالزی چاپ شد، ببینید.
وهابیت حجم عظیمی از شبهات را درباره عاشورا ساخته و پرداخته کرده است. چرا راه دور برویم؟ نوشته‌های کسروی، علی‌اکبر حکمی‌زاده و دیگران را ببینید. به دانشگاه‌های ما بروید و گروه‌های تاریخ را ببینید. آیا به من و شما نمی‌گویند دعوا بین دو قبیله عرب بود؟ خودشان قضیه را رها کرده‌اند، شما چرا رها نمی‌کنید؟ ما در برابر این سیلی که به راه افتاده و به طور جدی آستانه معرفتی ما را هدف قرار داده است، چه سدی ساخته‌ایم؟ چقدر کتاب نوشته و چند کتاب خوانده‌ایم؟ معلم‌های تاریخ ما در آموزش و پرورش چقدر درباره سیدالشهدا (ع) می‌دانند؟ خدا را شاهد می‌گیرم، زمانی که کتاب راهنمای معلم نوشته شد و دو نفر از بزرگ‌ترین شخصیت‌های تاریخ اسلام را جناب عمر بن عبدالعزیز و عبدالله بن زبیر نوشتند! ما شدیم راست افراطی و هزار تا فحش هم خوردیم. چرا؟ چون گفتیم لطفاً دست‌کم در کشور شیعه این کار را نکنید.
ما در برابر این شبهات گسترده و مستمر چه پاسخی داریم؟ چرا این کوتاهی‌ها اتفاق افتاده‌اند؟ چرا یک شیعه حاضر است بالای دار برود و در آنجا مدح و منقبت علی‌بن‌ابیطالب (ع) را بگوید و زبانش را از حلقومش بیرون بکشند، اما شیعه دیگری در کنار او از حسین‌بن‌علی (ع) دعوت کند و وقتی امام عزم کرد بیاید، سرش را مثل کبک در برف فرو ببرد و چشم و گوشش را ببندد و بعد که امام حسین (ع) به شهادت رسید، توی سر خودش بزند و بگوید یالثارات الحسین؟ در این بین چه اتفاقی رخ داد؟
دکتر یعقوب توکلی