آمدن کلمه‌ی قرین به معنای همزاد در قرآن: کلمه‌ی قرین چند بار در قرآن آمده است و به معانی مختلف از جمله دوست، همنشین یا همراز ترجمه شده است. اما همه‌ی سوره‌هایی که در آن‌ها کلمه‌ی قرین آورده شده است مقصود همزاد نیست. تنها در دو سوره از قرآن کریم (سوره زخرف و سوره ق) می‌توان تعریف مناسبی برای همزاد پیدا کرد. در سوره‌ی زخرف می‌خوانیم: وَمَن یَعْشُ عَن ذِکْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ (۳۶) وَإِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (۳۷) ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﻳﮕﺮﺩﺍﻥ ﺷﻮﺩ ﺷﻴﻄﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺍﻭ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﻴﻢ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻗﺮﻳﻦ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ. (۳۶) ﻭ ﺁﻧﻬﺎ (ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ) ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﮕﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. (۳۷) در این دو آیه می‌خوانیم که شیاطین همراه کسی می‌شوند که از ذکر خداوند (نماز و قرآن) چشم پوشی می‌کنند. کلمه‌ی قرین در اینجا یعنی دوست و همراهی است که همیشه با فرد خواهد ماند. اکنون آیه‌های سوره‌ی "ق" که مرتبط با همزاد است را بررسی می‌کنیم: وَجَاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ (۲۱) لَّقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَهٍ مِّنْ هَٰذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ (۲۲) وَقَالَ قَرِینُهُ هَٰذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ (۲۳) أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ (۲۴) مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ (۲۵) الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ (۲۶) قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَٰکِن کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ (۲۷) ﻭ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺤﺸﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺳﻮﻕ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺍﺳﺖ. (۲۱) (ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ) ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ (ﻭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ) ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻮﺩﻯ، ﻭ ﻣﺎ ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻛﻨﺎﺭ ﺯﺩﻳﻢ، ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﺸﻤﺖ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﺗﻴﺰ ﺑﻴﻦ ﺍﺳﺖ! (۲۲) ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﺍﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ. (۲۳) (ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ:) ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻴﻔﻜﻨﻴﺪ ﻫﺮ ﻛﺎﻓﺮ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﻭﻟﺠﻮﺝ ﺭﺍ. (۲۴) ﺁﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺷﺪﻳﺪﺍ ﻣﺎﻧﻊ ﺧﻴﺮ ﺍﺳﺖ، ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﺭ ﺷک ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ (ﺣﺘﻰ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﻰ ﺍﻓﻜﻨﺪ). (۲۵) ﺁﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ (ﺁﺭﻯ) ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻴﻔﻜﻨﻴﺪ! (۲۶) ﻭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﺶ ﺍﺯ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﻟﻜﻦ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﺑﻮﺩ. (۲۷) در آیات بالا می‌بینیم که در روز قیامت همراه هر انسانی دو نفر وارد دادگاه عدل الهی می‌شوند. قرین اول که از فرشتگان است می‌گوید این نامه اعمال اوست و آن را تقدیم خداوند می‌کند (هیچ گونه افشاگری نمیکند)، اما قرین دوم که از شیاطین است و مشخص است خوف از پروردگار دارد، سعی می‌کند همه چیز را به گردن انسان بیاندازد و می‌گوید من او را گمراه نکردم بلکه خودش در گمراهی به سر می‌برد. کانال ما در ایتا : eitta.com/eslamiteb_tabrizian کانال ما در سروش : splus.ir/eslamiteb_tabrizian splus.ir/tebeeslami_tabrizian کانال ما در گپ : https://gap.im/tebeeslami_tabrizian کانال ما در روبیکا : https://rubika.ir/teb_1365