4. قرائت مسأله 172) در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیّه، باید ابتدا سورۀ حمد و پس از آن بنابر احتیاط واجب، یک سورۀ کامل خوانده شود. مسأله 173) قرائت، واجب غیر رکنی است؛ یعنی ترک عمدی آن نماز را باطل می‌‌کند ولی ترک آن از روی غفلت یا سهو موجب بطلان نماز نمی‌‌شود. مسأله 174) اگر وقت نماز تنگ باشد، نباید سوره را خواند. مسأله 175) اگر اشتباهاً سوره را پیش از حمد بخواند و قبل از رفتن به رکوع متوجه شود، باید بعد از حمد دوباره سوره را بخواند و اگر در حال خواندن سوره متوجه شود، باید سوره را رها کند و بعد از خواندن حمد، سوره را از ابتدا بخواند. مسأله 176) اگر حمد و سوره یا یکی از آنها را فراموش کند و بعد از رسیدن به رکوع بفهمد، نمازش صحیح است. مسأله 177) اگر پیش از رفتن به رکوع بفهمد که حمد و سوره یا فقط سوره را نخوانده، باید آن را بخواند و به رکوع رود و اگر بفهمد فقط حمد را نخوانده، باید حمد را و پس از آن دوباره سوره را بخواند و نیز اگر خم شده و پیش از رسیدن به حد رکوع بفهمد که حمد یا سوره یا هر دو را نخوانده، باید بایستد و به همین دستور عمل کند. مسأله 178) در نماز واجب، خواندن سوره‌‌هایی که آیه سجده واجب دارند، جایز نیست و اگر عمداً یا سهواً یکی از آن سوره‌‌ها را بخواند و به آیه سجده برسد، بنابر احتیاط واجب باید سجده تلاوت را به‌‌جا آورد و برخیزد و اگر سوره تمام نشده، آن را تمام کند و نماز را به آخر برساند و سپس نماز را اعاده کند و اگر قبل از رسیدن به آیه سجده متوجه شود، احتیاط واجب آن است که سوره را رها کند و سوره دیگری بخواند و پس از نماز آن‌‌را اعاده نماید. مسأله 179) اگر در حال نماز، آیه سجده را گوش کند، نمازش صحیح است و باید پس از شنیدن آیه سجده، به جای سجده کردن، با اشاره سجده کند و سپس نماز را ادامه دهد. مسأله 180) اگر بعد از حمد سوره «قل هو الله احد» یا «قل یا ایها الکافرون» را شروع کند، نمی‌تواند آن‌را رها کند و سوره دیگری بخواند ولی در نماز جمعه اگر از روی فراموشی به جای سوره جمعه و منافقین یکی از آن دو سوره را بخواند، می‌تواند آن‌را رها کند و سوره جمعه و منافقین را بخواند.