عکاسی که نقطه‌ی کور آدم را نقطه‌ی ثقل عکس می‌کند؛ قلبش، آینه‌ی آوردگاه آنانی ست که به زودی در پیکارهای پی در پیِ مسکوت، از تو سراغ درزهای تنهایی‌ات را می‌گیرند، پرتی‌ات را از غائله را. سراغ نیمرخی مایل به عقب، دستانی حیران و مبهوت، پرت شده پشت تمام آدم‌ها و چیزها، از زوایه‌ی تند آهِ تماشا. وقتی همه چیز مرا می کشد، دستکم تو یکی با این تصویرت مرا نمی‌کشی. 🧷 قاسم سلیمانی #شخص #هنر @Esrar3