۱۰۸ انعام 🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮 ✍خداوند، انسان را چنان آفريده كه چه كارهاى خوب و چه كارهاى بد، كم كم در روح او تأثير مى گذارد و به آن عادت مى كند. از اين رو، زينت دادن كارها گاهى به خدا نسبت داده شده، «زَيَّنّا»، كه خالق اين تأثير است، و گاهى به #شيطان نسبت داده شده كه از طريق #وسوسه و وعده، زشت ها را زيبا جلوه مى دهد. «زيّن لهم الشّيطان» (446) #حضرت_على عليه السلام در #جنگ _صفّين به سربازان خود توصيه مى كرد كه به پيروان معاويه دشنام و ناسزا نگويند، بلكه سيماى آنان را مطرح كنند كه بهتر از دشنام است. (447) اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمودند: از مصاديقِ دشنام به خدا، دشنام به ولىّ خداست. (448) حساب لعن و نفرين و برائت، از حساب دشنام و ناسزا جداست. لعن و برائت كه در آيات ديگر قرآن از سوى خداوند اعلام شده، در واقع بيانگر اظهار موضعِ ما در برابر ستمگران و مشركان است كه بيزارى خود را از راه آنان اعلام مى كنيم. - احساسات خود را نسبت به مخالفان كنترل كنيم و از هرگونه بد دهنى و ناسزا بپرهيزيم. «لاتسبّوا» - ناسزاگويى، عامل بروز دشمنى و كينه و ناسزا شنيدن است. «لاتسبّوا... فيسبّوا... عَدْواً» - هر كارى كه سبب توهين به مقدّسات شود، حرام است. «فيسبّوا اللَّه» - كارى كه سبب كشيده شدن ديگران به گناه وحرام مى شود، حرام است. (451) «لاتسبّوا... فيسبّوا» - گاهى انسان ناخودآگاه در گناه ديگران شريك مى شود، آنجا كه مقدّمات گناه ديگران را فراهم كند. «فيسبّوااللَّه» - از سنّت هاى الهى، زيبا جلوه كردن اعمال امّت ها در نظر آنان است. «زيّنا لكلّ اُمّة عملهم» (هر اُمّتى اعمال خود را هرچند ناحقّ باشد، زيبا مى پندارد)