✅فلسفه بعثت پيامبران (نبوّت عامّه) 🌹🌹امیرالمومنین علی علیه السلام: 🔹خدا پيمان وحي را از پيامبران گرفت تا امانت رسالت را به مردم برسانند، آنگاه كه در عصر جاهليتها بيشتر مردم، پيمان خدا را ناديده انگاشتند و حق پروردگار را نشناختند و برابر او به خدايان دروغين روي آوردند 🔹و شيطان مردم را از معرفت خدا باز داشت و از پرستش او جدا كرد، خداوند پيامبران خود را مبعوث فرمود و هر چندگاه، متناسب با خواسته هاي انسانها، رسولان خود را پي در پي اعزام كرد تا وفاداري به پيمان فطرت را از آنان باز جويند و نعمتهاي فراموش شده را به ياد آورند و با ابلاغ احكام الهي، حجّت خدا را بر آنها تمام نمايند و توانمنديهاي پنهان شده عقلها را آشكار سازند و نشانه هاي قدرت خدا را معرّفي كنند، مانند: ◀️سقف بلند پايه آسمانها بر فراز انسانها، ◀️گاهواره گسترده زمين در زير پاي آنها، ◀️و وسائل و عوامل حيات و زندگي، ◀️و راههاي مرگ و مردن، ◀️و مشكلات و رنجهاي پير كننده، ◀️و حوادث پي در پي، كه همواره بر سر راه آدميان است. 🔹خداوند هرگز انسانها را بدون پيامبر، يا كتابي آسماني، يا برهاني قاطع، يا راهي استوار، رها نساخته است، پيامبراني كه با اندك بودن ياران و فراواني انكار كنندگان، هرگز در انجام وظيفه خود كوتاهي نكردند. 🔹بعضي از پيامبران، بشارت ظهور پيامبر آينده را دادند و برخي ديگر را پيامبران گذشته معرّفي كردند. 🔹بدين گونه قرنها پديد آمد و روزگاران سپري شد، پدران رفتند و فرزندان جاي آنها را گرفتند. 📚 نهج البلاغه، قسمتی از خطبه ۱ استکبار ستیزان