✴️ عیار انقلابی‌گری در میدان مسئولیت‌های نانوشته
🔶عثمان بن حُنَیف، والی بصره به مهمانی یکی از اشراف رفت و چون محرومین را راهی به آن مهمانی نبود، مورد توبیخ امیرالمؤمنین (ع) قرار گرفت. همان امیرالمؤمنینی که ردای خلافت، آنقدر دست و پا گیرش نشد که از به دوش کشیدن انبان غذا برای مستمندان در تاریکی شب صرفنظر کند. علی‌الظاهر نه شرکت در مهمانی اشراف جرم بود و نه کمک‌رسانیِ انفرادی به مستمندان وظیفه‌ی حاکم اسلامی.
🔶در حکمرانی اسلامی، مسئولیت‌های نانوشته‌‌ای به دوش زمامداران است که در سایر حکومت‌های کلاسیک، خبری از آنها نیست. توجه ویژه به محرومین و حشر و نشر با آنها، زندگی در سطح متوسط طبقات اجتماعی، برخورد با مظاهر اشرافی‌گری و... از آن دسته‌اند.
🔶جلوه‌هایی از این سبک اسلامی زمامداری را در سلوک رهبر انقلاب و یاران راستینش چون شهید سلیمانی شاهد بوده‌ایم. فرمانده سپاه قدس که طبیعتا مأموریتش برون‌مرزی است، در بحران‌های طبیعیِ داخلی برای کمک و ایجاد انگیزه‌ی خدمت کفِ میدان حضور داشت و حقیقتا به مردمِ بحران زده دلگرمی می‌داد. با قرائت لیبرالی از حکمرانی، مردم‌داریِ حاج قاسم ورای شرح مسئولیت‌های او بود اما در قاموس زمامداری اسلامی، این عین مسئولیتش بود.
🔶جای تأسف است که در جمهوری اسلامی مسئولینی داشته و داریم که در بحران‌های حوزه‌ی مسئولیتشان در جهت کمک به محرومین، کَکِشان هم نگزیده، چه رسد به آنکه بخواهند در حوزه‌ی مسئولیت‌های نانوشته اقدامی انجام دهند. آن آقای لیبرال، مسکن مهر را طرحی مزخرف می‌دانست و آجری روی آجر نگذاشت تا امروز شاهد بحران مسکن برای محرومین باشیم. آن خانمِ محیط زیستی در بحران ریزگردهای خوزستان برای همدردی با مردم هم که شده حاضر نشد به این استان سفر کند و معتقد بود مردم باید با ریزگردها کنار بیایند!
🔶در مقابل، حضور اخیر چند نماینده‌ی مجلس از حوزه‌های انتخابی سایر استان‌ها در میان #کارگران_هفت_تپه و نشستن پای درد دل‌های آنها و بازگرداندن امید به دل خانواده‌هاشان، اقدامی قابل تحسین و در راستای ادای مسئولیت‌های نانوشته‌ی صاحب‌منصبان قلمداد می‌شود. البته روسیاهی‌اش بماند برای برخی نمایندگان خوزستان و سایر مسئولین منطقه‌ای که حدود ۵۰ روز تحصن کارگران مظلوم را در حوزه‌ی جغرافیایی مسئولیتشان دیدند و خم به ابرو نیاوردند.
┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈
یا ثارالله