⭕️هزینه سازش! (قسمت اول) 🔺روایتی دردناک و عبرت آموز از تجربه سازش 🔹معمر محمد ابومنیار، معروف به سرهنگ مُعَمَّر محمد قَذّافی کسی که در اول سپتامبر سال ۱۹۶۹ میلادی با کودتای نظامی حکومت محمّد ادریس سنوسی، پادشاه وقت لیبی را سرنگون می سازد و بیش از 40 سال بر اریکه قدرت می نشیند. شخصی که لقب شاه انقلابی اعراب را یدک می کشد، منشور سازمان ملل را جلو آمریکایی ها در صحن سازمان ملل متحد به پشت سرش پرتاب می کند، سیاست مداری که اعراب را به مبارزه با آمریکا دعوت می کند، اما چه اتفاقاتی می افتد که لیبی، خلع سلاح هسته ای و موشکی می شود، محتمل غرامت های سنگین می شود، سرهنگ قذافی سر میز مذاکره با آمریکا می رود و همه چیز لیبی را با هیچ معامله می کند و با انگلیس پیمان امنیتی می بندد و نهایتا با مشارکت همان ها دولتش سقوط می کند و خودش کشته می شود؟! 🔹21 دسامبر 1988؛ هواپیمای شرکت هوایی "پان آمریکن" در مسیر لندن به نیو‌یورک برفراز لاکربی اسکاتلند منفجر می شود، که منجر به مرگ 259 مسافر و یازده نفر شاهد این ماجرا در روی زمین شد. آمريکا لیبی را به عنوان مقصر اصلی این حادثه معرفی می کند، حادثه ای که در رسانه ها به پرونده لاکربي معروف مي شود. ريگان در این باره میگوید: «قذافي فقط دشمن ما نيست. او دشمن همه مردم دنياست. ما به او اجازه نمي ديم که ما را تهديد کند و نسبت به آمريکا بي تفاوت باشد. اين آخرين جنايت قذافي خواهد بود.» 🔹 آمريکا خواستار تحويل دو مامور امنيتي ليبي می شود. اما پاسخ قذافي به این اتهام تنها لبخندي معنادار است. آمریکایی ها پرونده را به شورای امنیت سازمان ملل مي کشانند. در 21 ژانویه 1992 شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 731 خواستار آن شد تا لیبی مظنونان بمب گذاری هواپیمای "پان آمریکن" را تسلیم و به خانواده‌های بازماندگان غرامت پرداخت کند. دو ماه بعد مجددا در 31 مارس 1992 شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 748 تحریم هایی را بر علیه لیبی از جمله تحریم‌تسلیحاتی و ممنوعیت مسافرت های هوایی به این کشور را اعمال می کند. 🔹دولت لیبی دو هفته فرصت دارد تا با پذيرفتن مسئوليت انفجار لاکربي مشمول تحريم هاي همه جانبه نشود. استفان هادلي مشاور وقت امنيت ملي کاخ سفيد، این ماجرا را ترفندی برای فشار بیشتر معرفی میکند: «اين يک ترفند تازه براي تحت فشار گذاشتن است. ما مخالفينمان را که براي ما مشکل درست مي کنند از ارتباط با دنيا دور مي کنيم. آنها در اين انزوا له مي شوند و از بين مي روند. مگر اين که بخواهند با ما به زبان خودمان صحبت کنند.» 🔹قذافی مانند قبل با لبخندی از مسئله عبور می کند. 20 ماه می گذرد، فشارهاي آمريکا به شوراي امنيت منجر به صدور قطعنامه جديدي مي شود. در 11 نوامبر 1993 شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه 883 را به تصویب می رساند و تحریم ها بر لیبی شدت می یابند. بر این اساس، این تحریم توقف محدود دارایی های لیبی و نیز ممنوعیت صادرات تجهیزات نفتی به این کشور را در بر می گیرد. 🔹آمریکا در ادامه فشارها بر لیبی در 5 اوت 1996 قانون تحریم ایران و لیبی(ILSA) یا همان قانون تحریمی داماتو را در کنگره تصویب و به امضای کلینتون می رساند. بر اساس آن، رییس جمهور اختیار دارد تا شرکت‌های خارجی را که بیش از 40 میلیون دلار در سال در صنایع نفتی لیبی سرمایه گذاری می کنند، تحریم کند. 🔹سرهنگ قذافی که اقتصادی کاملا وابسته به نفت دارد و تنها با پشتوانه فروش نفت کشور را اداره می کند و از طرفی پشتوانه مردمی در قدرت سیاسی ندارد و تلاشی نیز برای اصلاح امورات داخلی نمی کند ، برای حل این معضلات متوسل به کشورهای عربی می شود که با دست رد از طرف آنها مواجه می شود. در همین حین آمریکایی ها فشارها را بیشتر می کنند و بر گزینه نظامی نیز تاکید جدی می کنند. کلينتون این تهدیدات را اینگونه علنی میکند: «آنها بايد بدانند که ما هميشه صبور نيستيم. شايد ساده ترين راه براي حل مشکل ميان ما و ليبي حمله نظامي به اين کشور باشد. ولي ترجيح مي دهيم فعلا به آنها فرصت بدهيم.» 🔹نهایتا سرهنگ قذافی مذاکرات و دیپلماسی پنهان با سرویس های اطلاعاتی انگلیس و آمریکا را شروع می کند. ادامه دارد... 👇