. #حکایت ابواسحق صابی از فضلا و نویسندگان معروف قرن چهارم هجری است. مدتی در دربار خلیفه عباسی و مدتی در دربار عزالدوله بختیار (از آل بویه) مستوفی بود. ابواسحق دارای كیش «صابی» بود كه به اصل «توحید» ایمان دارند ولی به اصل «نبوت» معتقد نیستند. عزالدوله بختیار سعی فراوان كرد بلكه بتواند ابواسحق را راضی كند كه اسلام اختیار كند، اما میسر نشد. ابواسحق در ماه رمضان به احترام مسلمانان روزه می‌گرفت، و از قرآن كریم زیاد حفظ داشت. در نامه‌ها و نوشته‌های خویش از قرآن زیاد اقتباس می‌كرد. ابواسحق مردی فاضل و نویسنده و ادیب و شاعر بود و با سید شریف رضی- كه نابغه فضل و ادب بود- دوست و رفیق بودند. ابواسحق در حدود سال ۳۸۴ هجری از دنیا رفت و سید رضی قصیده‌ای عالی در مرثیه وی سرود كه مضمون سه شعر آن این است: ارأیت من حملوا علی الاعواد ترجمه آیا دیدی چه شخصیتی را روی چوبهای تابوت حركت دادند؟ أرأیت كیف خبا ضیاء النادی ترجمه آیا دیدی چگونه شمع محفل خاموش شد؟ جبل هوی لو خر فی البحر اعتدی من ثقله متتابع الازباد ترجمه كوهی فرو ریخت كه اگر این كوه به دریا ریخته بود دریا را به هیجان می آورد و سطح آن را كف آلود می ساخت. ما كنت اعلم قبل حطك فی الثری ترجمه من قبل از آنكه خاك، تو را در برگیرد باور نمی كردم ان الثری تعلو علی الاطواد ترجمه كه خاك می تواند روی كوههای عظیم را بپوشاند. بعدها بعضی از كوته‌نظران سید را مورد ملامت و شماتت قرار دادند كه كسی مثل تو كه ذریه پیغمبر است شایسته نبود كه مردی كافر و صابی مذهب را كه منكر شرایع و ادیان بود مرثیه بگوید و از مردن او اظهار تأسف كند. سید گفت: من به خاطر علم و فضلش او را مرثیه گفتم. درحقیقت علم و فضیلت را ستوده‌ام 📚مجموعه آثار شهید مطهری، ج۱۸، ص۳۳۵ ا https://b2n.ir/m99047 از 👇 📚وفیات الاعیان ابن خلّكان، ج۱ ص۳۶ 📚الكنی والالقاب، ج۲ ص۳۶۵ ❣️لطفاً ❣️ برای نجات بشریت از #کرونا و شرارت‌های حاکمان #آمریکا 🤲 دعابفرمایید 🤲 اینجا #نظربدهید 👇 ا https://t.me/etedal_naghd #اعتدال 👇 ا @etedalhamrah #انتشار با حذف یا تغییر لینک #آزاد