ارباب جان! یا صاحب الزّمان! مولا جان! ما فریب دنیا را خورده‌ایم. از آن بچّه‌های بازیگوشی هستیم که سرگرم دنیا شده‌ایم و در این آشفته‌بازار دنیا گم شده‌ایم. ارباب جان! به دادِ ما برسید. آقا جان! ببینید که چه به حال و روز ما آمده است؟ زمین‌خورده‌ایم، دستمان را بگیرید. مولا جان! اگر بد هستیم، اگر غافل بودیم، امّا حدّاقل در هر روز شما را صدا زده‌ایم و گفته‌ایم: «السّلام علیک یا صاحب الزّمان». مولا جان! خجالت و شرمندگیِ خودمان را داریم، امّا راه دیگری نداریم. کجا را داریم که برویم؟ سال‌هاست سر راه شما نشسته‌ایم، مانند گدایی که می‌آید و سرکوچه می‌نشیند. گفتیم بلکه اربابمان رد ‌شود، یک نظاره‌ای و یک نگاه خاصّی بیاندازد. آقا جان! هیچ‌وقت نبوده که شما نگاهتان را از ما بردارید، حتّی لحظات غفلت ما، حتّی لحظاتی که مشغول گناه بوده‌ایم. نمی‌دانیم که ما آن لحظات چه بر دل نازنین شما آورده‌ایم. به خدا خیلی سخت است. اگر پدر باشید می‌توانید یک لحظه خودتان را جای امام زمانتان بگذارید. اگر در جایی بچّه‌ای داشته باشید و ببینید که خدای نکرده مشغول سیگارکشیدن یا اعتیاد است و یا عمل بدی را انجام می‌دهد، چقدر حرص می‌خورید و ناراحت می‌شوید؟ حالا فکر کن و ببین که امام زمان ارواحنافداه هر لحظه، ما و این مردم شیعه را می‌بینند. آقا جان! یا صاحب الزّمان! فدای آن دل دردمندتان. 💠استاد حاج آقا زعفری زاده @etr_zohor اَللّهُــمَّ عَجـِّـل لِوَلیِّــکَ الفَــــرَج