.
فرهنگ جمعی و انسانی، یعنی:
۱- عذرخواهی نشانهی ضعف نیست، بلکه نشانه شخصیت است،
۲- تواضع نشانه ترس نیست، بلکه ظرفیت و جامعیت است،
۳- خودسازی و خودباوری جمعی نشانه دیگرسازی و دیگرباوری است،
۴- کینهها وبال گردن خودمان هستند، پس کینه کسی را بر دل نداشته باشیم،
۵- گذشت و دوری از منیت، انگیزه ساز است و نه انگیزه سوز،
۶- تحقیر و خود محوری، نشانه بی شخصیتی و دون اندیشی افراد است،
۷- لباس گرانقیمت نشانهی برتر بودن نیست، بلکه تقوا گرانترین لباس است،
۸- به جای قدرت صدا و قیل و قال، قدرتِ تحلیل و شیوایی بیان مان را بالاتر ببریم،
۹- در اجتماع اگر نتوانیم باری از دوش دیگران برداریم، حداقل باری روی دوش دیگران نباشیم،
۱۰- القاب ناپسند گذاشتن برای افراد، نشانه صمیمیت و علاقه مندی نیست، بلکه نشانه خودنمایی و تحقیر دیگران است،
۱۱- هر کتاب و تراوش فکری مکتوب دیگران یک تجربه است، بیاییم تجربه ها و دست نوشته های فکری و ذهنی مان را به اشتراک بگذاریم،
۱۲- وجدان کاری داشته باشیم و در هر عرصه و بستری از خود کارهای مفید و ثمربخش، ارائه دهیم،
۱۳- چشم و همچشمی ها و تعلقات واهی را کنار بگذاریم، برای بهبود و رفع مشکلات فراروی خود در هرجا که هستیم، راهکارمند و تصمیم ساز باشیم،
۱۴- تفاوت نسلها را درک کنیم و به اندیشه و باور دیگران احترام بگذاریم تا محترم باشیم،
۱۵- آزادی ما نباید مانع آزادی دیگران شود، پس از افراط و تفریط ها، دوری کنیم،
۱۶- به دیگران زُل نزنیم و از عیبجویی ها پرهیز کنیم و همواره در فکر اصلاح عیب های خود باشیم،
۱۷- برای دیگران دعا کنیم تا دعای مومنین شامل حالمان گردد،
۱۸- به اندازه از دیگران سوال بپرسیم تا دروغ نشنویم و وارد حریم خصوصی دیگران نشویم تا حرمت ها حفظ گردد،
۱۹- در دورهمیها و تفریحات جمعی کسی را سوژهی غیبت خود قرار ندهیم تا جسم و جان ما از لقمه حرام رشد و پرورش نیابد،
۲۰- در جمع از کسی سوال شخصی نپرسیم، بلکه با طرح سوالات چمعی، عمومی و مفید، به جمع احترام بگذاریم تا همسویی ها و تجمعات تداوم یابد،
۲۱- و ...
https://eitaa.com/ezdavajvakhanavada