3- اظهار محبت و دوستی: شوهر فهیم و آگاه، به خوبی می داند که باید محبت و دوستی و مهرورزی اش را نسبت به همسر بر زبان آورده و مهربانی را در قالب واژه های زیبا و پرمفهوم عینیت بخشد، چرا که صِرف محبت قلبی کافی نیست. پیامبر اسلام (ص)می فرمایند: «این گفتار شوهر به همسرش که «من تو را دوست دارم» هرگز از قلب زن بیرون رفتنی نیست.» (8) حضرت امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «با زنان (همسرتان)خوش گفتار باشید که ایشان هم خوش رفتار شوند.» (9) و در جای دیگر می فرمایند: «زیبا سخن گویید، تا پاسخ زیبا بشنوید.» (10) و در همین رابطه امام صادق (ع) می فرمایند: «کسی را که دوست می داری به او بگو، زیرا این اظهار دوستی، عشق و علاقه ی شما را نسبت به هم افزونتر و مستحکمتر می کند. (11) با توجه به کلام گُهربار و نورانی معصومین (ع)، باید دقت داشت که مهمتر از کلمات و واژه ها، در ایجاد محبت یا نفرت، آهنگ صدا و حرکات دست و چشم و لب و ابرو هنگام سخن گفتن است.آهنگ نرم و ملایم، ایجاد محبت می کند،چنانچه صدای کلفت و خشن، ملال و نفرت می آورد. لب خندان و چهره ی شکفته و باز، همسر و فرزندان را جلب می کند، چنانچه ترشرویی و اخم هنگام سخن گفتن آن را دلسرد و افسرده می کند. بنابراین بسیار نیکو و بجاست که مرد در مکالمات روزمره ی خود با همسر و فرزندانش،علاوه بر اظهار عشق و علاقه و مهرورزی، مراقب حرکات دست و صورت و لحن صدای خود نیز باشد. https://eitaa.com/ezdavajvakhanavada ادامه👇👇👇