🌷 برخی از مهمترین ویژگی های ازدواج در دوران گذشته ایران : 💍 ازدواج و همسر معمولاً تحت سلطه کامل خانواده انجام می شد. 💍 چند زنی، داشتن صیغه و کنیزهای فراوان در خانواده های اشراف مرسوم بود. 💍 زنان خانواده، در انتخاب همسر برای دختران و پسران می کردند که احتمالاً به دلیل جدایی میان مردان و زنان، در این زمینه، ابتکار عمل را در دست داشتند. 💍 ازدواج های خصوصاً ازدواج دخترعمو و پسرعمو مرسوم بود. 💍 قابلیت فرزندآوری، ویژگی مطلوب یک زن تلقی می گردید و مورد انتظار همگان بود. 💍 فاصله سنی میان زن و مرد برای ازدواج زیاد بود. 💍 دختر و پسر طبقه اشراف در سنین پایین ازدواج می کردند. در طبقه پایین نیز به دلیل ، سن ازدواج عموماً پایین بود؛ لذا بر خلاف اروپا ، سن ازدواج در میان توده مردم، بالا نبود. 💍 رابطه زن و شوهر نیز بر اساس زن نسبت به شوهر و حفظ فاصله همراه با بود؛ همچنین با توجه به وجود پدیده ازدواج مجدد و اجازه مرد برای ، زنان همواره در دلهره دائمی به سر می بردند. 💍 عشق و در ازدواج و پس از آن کمتر وجود داشت. 💍 زنان پس از ازدواج نیز از منزلت پایینی در خانواده و اجتماع برخوردار بودند. 💍 روابط والدین - فرزندان نیز مانند اروپا، بر اساس فاصله اجتماعی و دوری مکانی بود؛ در طبقات بالا، کودکان از همان ابتدا به دایه و سپس به معلم سرخانه سپرده می شدند و مادر صرفاً بر کودکان نظارت کلی داشت. در طبقات پایین نیز در صورتی که کودک از مخاطرات و بیماری هایی که در معرض آن بود به سلامتی می گذشت، از همان سنین کودکی در فعالیتهای شغلی والدین کمک‌می کرد. دختران در سنین پایین ازدواج می کردند، پسران نیز برای یادگیری حرفه ای به شاگردی سپرده می شدند، یا به عنوان "غلام بچه" به منازل بزرگان فرستاده می شدند. 💍 روابط میان خواهران و برادران نیز به دلیل فاصله سنی زیاد ناشی از ازدواج مجدد والدین - که به دلیل مرگ همسر قبلی صورت می گرفت - و نیز چندزنی مردان ، روابطی سرد، غیر صمیمی و آمیخته به بود. 💟💟💟💟💟💟💟💟💟 http://eitaa.com/joinchat/65601536C53a5a71f33