من 32سالمه،قبلانامیلی به ازدواج نداشتم،تقریبا22یا23ساله گی دوسه تاخواستگارداشتم،چون به ازدواج فک نمی کردم جواب کردم،بعدهم پشیمون شدم،تقریباشایداز24سالگی اینقدردعاکردم.وپیش دعانویس های مختلف رفتم،نمازدعاذکرنذر،ولی حتی یکی هم تاجایی که میدونم نداشتم خواستگار،وخیلی دررنج هستم،فقط برای دینم عاجزانه ازخداخواستم که فردمومنی سرراهم قراربگیره،فقط برای کمک به دینم وخداروباطهارت ملاقات کنم ولی تاحالاکه جواب نگرفتم،خیلی هاهم طعنه بهم زدن گفتن چون توهمه جانمی ری که دیده بشی،واهل ارایش هم نیستی،ولی بااین شرایط اگرهرچه قدرازعمرم مونده باشه،چنین کارای رونمی تونم بکنم، ونمی کنم،عمری سعی کردم باعفت باشم،گفتم خدافردمومن وعارفی سرراهم میزاره،وتن به چنین کارایی نمیدم،ایامن که سعی کردم عفیف وپاک دامن باشم،ولی موندم ایااشتباه کردم؟ولی کسایی هستن که اهل این چیزانیستن ولی همیشه خواستگاردارن،تازه ایرادهم میگیرن،ایامااشتباه زندگی کردیم؟ سلام دعا خوبه اما پیش دعانویس رفتن غلطه ! هر دعایی دعا نویس کرده از خودتون و محل زندگی تون دور کنید . سوره مبارکه بقره رو توی خونه تو پخش کنید. غیر از دعا کردن ، حضور در مجالس زنانه حتی به نیت دیده شدن هیچ اشکالی نداره 😊 از دوستان صمیمی کمک گرفتن برای معرفی شدن هیچ اشکالی نداره ✅ فرقی میان طعنه و تعریف خلق نیست چون رود بگذر از همه سنگریزه ها دعا کنید برای ازدواج ، اما بدونید گاهی واقعا ممکنه ازدواج صورت نگیره ، یا صورت بگیره و نافرجام باشه ، یا ازدواج باشه و ختم به خیر نشه در هر صورت باید ادم حواسش به منبع آرامشه که خداست باشه ✅✅✅