داستانی از زندگی رهبر انقلاب🌱 سال 70 كه رفته بوديم قم؛ در كتابخانه فيضيه آقا ديداري با جمعي از طلبه هاي جانباز داشتند. بعد كه آمدند براي نماز و ناهار و در اتاق استراحت مي كردند، مرا صدا زدند. رفتم و ديدم يك نامه هفت-هشت صفحه اي كه باخط ريز نوشته شده بود دستشان است و دارند مي خوانند. - اين نامه را يكي از اين جانبازها به من داد؛ مفصل نوشته اما شيرين است. همه اش را كه خواندم مي دهم به شما رسيدگي كنيد. در اين نامه، از دفتر ما گرفته تا بقيه، همه را زير سوال برده، هيچ كسي را مصون نگذاشته و خيلي چيزها گفته است! حتما بخوانيد و رسيدگي كنيد. «كسي كه نامه به اينجا مي دهد، حتماً همه جاها رفته و نااميد شده است، آخرين جا اينجا است، به ما پناه آورده، لذا بررسي كنيد. اگر واقعاً راهي دارد كه به او كمك بشود، انجام بدهيد اگر نه، با او تماس بگيريد يا برايش بنويسيد اين چيزي كه شما مي خواهيد، در خواستي كه شما داريد، در حد مقدورات و امكانات ما نيست. او بايد بداند كه نامه اش به دفتر رهبري آمده، خوانده شده و پاسخي، ولو پاسخ «نه» به او داده شود.» در مورد نامه ها خيلي حساسيت دارند و چه آنها كه به دست خودشان مي رسد و چه آنها كه براي دفتر مي آورند. معتقدند حتما بايد به همه شان جواب داده شود #یامهدی 『@fadaiie_rahbar』💚🕊