🌺 🔅 آیه ۲۱۶ سوره بقره به بحث جهاد پرداخته است. 📌کلمه «کُره» به مشقّتى گفته مى‏ شود که انسان از درون خود احساس کند، مانند ترس از جنگ. و «کَره» به مشقتى گویند که از خارج به انسان تحمیل شود، مانند حکم اجبارى در آیه‏ ى «اتینا طَوعاً او کَرهاً قالَتا اَتینا طائعین» به آسمان ‏ها و زمین گفتیم: یا با رغبت بیایید یا با اکراه، گفتند: ما با رغبت مى‏ آییم.  📌آیه قبل مربوط به مال دادن بود واین آیه مربوط به جان دادن است.  اکراه از جنگ، یا به خاطر روحیّه ‏ى رفاه ‏طلبى است ویا به جهت انسان دوستى و رحم به دیگران و یا بخاطر عدم توازن قوا و برترى دشمن است. 🍃 قرآن مى‏ فرماید: شما آثار و نتایج جهاد را نمى‏ دانید و فقط به زیان‏ هاى مادّى و ظاهرى آن توجّه مى‏ کنید، در حالى که خداوند از اسرار و آثار امروز و فرداى کارها در ابعاد مختلفش آگاه است.  📌جنگ با همه ‏ى سختى‏ هایى که دارد، آثار مثبت و فوایدى نیز دارد. از جمله:  الف: توان رزمى بالا مى ‏رود.  ب: دشمن جسور نمى‏ شود.  ج: روح تعهّد و ایثار در افراد جامعه بوجود مى ‏آید.  د: قدرت و عزت اسلام و مسلمین در دنیا مطرح مى‏ شود.  ه: امدادهاى غیبى سرازیر مى‏ گردد.  و: روحیّه‏ ى استمداد از خدا پیدا مى‏ شود.  ز: اجر و پاداش الهى بدست می آید.  ح: روحیّه‏ ى ابداع و اختراع و ابتکار بوجود مى ‏آید.  جهاد در ادیان دیگر برخلاف تبلیغاتى که دنیا براى صلح و علیه خشونت دارد، مسئله جهاد در راه دین، در تمام ادیان آسمانى بوده و یک ضرورت حتمى است.  □در تورات مى‏ خوانیم:  ◇ساکنان شهر را بدم شمشیر بکش و اموالشان را جمع نماى.  ◇ همگى ایشان را هلاک ساز و ترحّم منما.  ◇ چون براى مقاتله بیرون روى و دشمن را زیاد بینى، نترس.  ◇ برادر و دوست و همسایه خود را بکشد تا کفّاره گوساله ‏پرستى باشد.  ◇موسى جمعیّتى را به سوى جنگ حرکت داد و مقاتله مهمّى صورت گرفت.  ○در انجیل متى‏ آمده است:  ☆ گمان مبرید که آمده‏ ام تا سلامتى بر زمین بگذارم، نیامده‏ ام تا سلامتى بگذارم، بلکه شمشیر را. ☆ هرکه جان خود را دریابد (و به جنگ نیاید) آنرا هلاک سازد و هرکه جان خود را به خاطر من هلاک کرد آنرا خواهد یافت.  ○در انجیل لوقا مى‏ خوانیم:  ☆ دشمنان را که نخواستند من بر ایشان حکمرانى کنم، در اینجا حاضر ساخته، پیش من به قتل رسانید.  ☆ هرکس شمشیر ندارد، جامه خود را فروخته آنرا بخرد.  در قرآن نیز در سوره‏ هاى آل عمران، مائده و بقره از وجود جنگ و جهاد در ادیان گذشته، سخن به میان آمده است.  📝پیام ها ۱- ملاک خیر و شر، آسانى و سختى و یا تمایلات شخصى نیست، بلکه مصالح واقعى ملاک است و نباید به پیش داورى خود تکیه کنیم. «عسى ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم»  ۲- کراهت و محبّت نفسانى، نشانه‏ ى خیر و شرّ واقعى نیست. «تکرهوا... و هو خیر لکم... تحبوا... و هو شرّ لکم»  ۳- جنگ و جهاد در راه دین، مایه ‏ى خیر است. «کُتب علیکم القتال... و هو خیر لکم»  ۴- تسلیم فرمان خدایى باشیم که بر اساس علم بى‏ نهایت به ما دستور مى‏ دهد، گرچه ما دلیل آنرا ندانیم. «واللّه یعلم و انتم لا تعلمون»  💠 پیام صفحه ۳۴ قرآن