🍃تشویق و تنبیه در روایات پدر 2⃣ لزوم سیر یافتن تشویق و تنبیه سمت تقوای درونی سیر تشویق و تنبیه در فرد باید به تدریج به سمت تقوای قلبی سوق یابد بطوریکه نیازش به تشویق و تنبیه دیگران کم یا حذف شود. از طرفی باید در اطرافیان خود مروج تقوای درونی شود تا نیاز آنها نیز به تشویق و تنبیه بیرونی کم یا حذف کند. ✅ اگر تشویق و تنبیه درونی نشود و انسان به صورت پیوسته در انتظار تشویق یا تنبیه باشد، توان خودارزیابی و خودآگاهی او فعال نمی‌شود و نمی‌تواند خود را در موقعیت‌های مختلف از خطا و لغزش حفظ کند. ✨حضرت امیرالمومنین علیه السلام در این باره میفرمایند: کسی که از درون خودواعظی دارد، از جانب خداوند برای او حافظ است. 🔻برخی از راههای سوق یافتن به توان درونی در کلام حضرت امیر المؤمنین علیه‌السلام: - تقویت تقوای درونی همراه با آخرت طلبی نسبت به خداوندی که چاره‌ای جز لقاء او نداری و منتهایی غیر او نیست پروا داشته باش. خدا را بپرهیز اگر چه کم باشد، و بین خود و خداوند پرده حرمت قرار ده اگر چه نازك باشد. - تقویت اخلاص عمل، علم، حب، بغض، گرفتن، ترک، کلام و سکوتت را برای خدا خالص کن. - همراهی با حق خود را پیوسته با حق همراه ساز تا خدا تو را به مقام و رتبه اهل حق در روزی که هیچ قضایی به جز حق نیست برساند. - بی‌اعتنایی به مظاهر دنیا نسبت به دنیا با بی‌اعتنایی برخورد کن تا خداوند تو را به عیوب آن آگاه سازد و دچار غفلت و بی‌خبری مشو، که از تو بی‌خبر نیستند.