سندی بر یک پیشینه
دکتر محمدمهدى ركنى، اثری به نام جلوه‌هاى تشيع در كشف الاسرار نگاشته است. ایشان روايات ميبدى از امام على تا امام رضا ع و فضائل اهل‌بيت ع در این تفسیر را استخراج كرده که اثر ارزشمندی است. اثر دکتر رکنی و نقل فضائل اهل‌بیت ع موجب شده تا برخی به اشتباه میبدی را شیعه یا محب اهل‌بیت ع بدانند.
برابر اسناد تاریخی، دلیل نقل این روایات توسط میبدی، فضاى ايران در آن دوره است که آكنده از عشق به اهل‌بيت ع بوده است. در این دوره به دليل رواج تشيع در ایران، سادات ميان مردم بسيار محترم بودند. به همین دلیل ابوالقاسم هروی بخشی از کتاب الفصول خود را به لزوم احترام به سادات اختصاص داده است. رشيدالدين ميبدى در ترجمه این فصل از کتاب هروی به روايتى در فضیلت حسنين (ع) نیز اشاره کرده است. (📚ر.ک:جعفریان، رسول، تاریخ تشیع در ایران، ص۵۲۰)
به همین دلیل قاضی میرحسین تِرمذی (معروف به میبدی) نیز شرحی ادبی بر دیوان امیرمومنان ع دارد. هر چند وی نیز شیعه نبود و به حکم فقهای شیعه مهدورالدم شناخته و اعدام شد.
بنابراین مردم میبد، چند قرن پیش از تاسیس دولت صفویه، گرایش به اهل‌بیت ع و سادات بنی‌الزهرا ع داشته‌اند.
چرا باید خیابان‌ها، میادین و مراکز آموزشی شهر شیعه‌پرور و شهیدپرور میبد، به نام دشمنان اهل‌بیت ع شناخته شود؟!
@fahome