حوزۀ علمیه‌ای که کلیسا می‌شود! ایشان در ادامۀ آسیب‌شناسی از تحقیق و ارائۀ مباحث دینی و اسلامی می‌فرماید: به علاوه چون عموماً بحث‌های [اسلامی]، ذهنی و دور از حیطۀ تأثیر «عملی» و «عینی» و مخصوصاً «اجتماعی» انجام گرفته، [چیزی] بیش از معرفتِ ذهنی به بار نیاورده و نسبت به زندگی «جمعی» انسان‌ها، علی‌الخصوص نسبت به تعیین «شکل و قوارۀ جامعه»، تعهّد و تکلیف و حتی نظریۀ روشن و مشخصی را ارائه نداده است. این یکی از مهم‌ترین آسیب‌های دین‌شناسی است که آیت‌الله خامنه‌ای در مقدمۀ کتاب طرح کلی بیان می‌فرماید. دینی که مباحث و آموزه‌هایش هیچ نسبتی با زندگی جمعی و اجتماعی و مسائل مهم و روزمرۀ مردم نداشته باشد، هیچ‌گاه نخواهد توانست در متن زندگی مردم نقشِ خاصی ایفا کند. سرنوشت این دین، قطعاً محکوم به انزوا و قهراً محتوم به فناست. آنچه قلب را می‌فشارد و ذهن را سخت می‌آزارد این است که هنوز هم در پاره‌ای از حوزه‌های علمیه و تحقیقات دینی و مباحث اسلامی، مشتی از مباحث خشک و بی‌أثرِ در زندگی اجتماعی، دیده می‌شود. باید بدانیم سرنوشت حوزۀ دینی‌ای که گره‌های زندگی اجتماعی انسان‌ها را بدرستی با قوانین الهی، باز نکند، چیزی جز کلیسای مسیحیان رهبانی، نخواهد بود. ▫️گزیده‌ای از مباحث حجة‌الاسلام فخریان پیرامون کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن @t_manzome_f_r مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری