مشغول کردن ایران دشمنِ از همیشه ضعیف‌تر که دارد نفَس‌های آخر خود را می‌کشد تمرکزش بر جنگ شناختی و به جان هم انداختن مردم است. دشمن از عمق راهبردی ایران، جانش به لب رسیده. او می‌داند که اگر ایران بی‌دغدغه و آزاد باشد، دنیا را فتح می‌کند، آمریکا را غرق می‌کند، اسرائیل را محو می‌کند. پس عاقلانه‌ترین کار برای او، مشغول کردن ایران به خودش هست. او بایستی دم به دم برای ایران مسأله بسازد. مسائل فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی. با ارز و سکه بازی می‌کند، مسالۀ درمانگاه قم را بزرگ و بزرگ می‌کند، به شخصیتی همچون آقای صدیقی تهمت زمین‌خواری می‌زند، به طرز شگفت‌آوری طرفدار امیرالمومنین علیه‌السلام می‌شود و پناهیان - این عالم انقلابی - را می‌زند. سفارت ایران در سوریه را موشک‌باران می‌کند، وقایع تروریستی در سیستان و بلوچستان و سایر نقاط راه می‌اندازد، داعشی به ایران می‌فرستد، در مورد یکی از بهترین رئیس‌جمهورهای کشور مدام شایعه‌سازی و توهین می‌سازد، به آتش ناامیدی مردم از آینده و مسئولین می‌دمد و... چرا؟ چرا دشمن دست از سر ایران برنمی‌دارد؟ چون با یک ابرقدرتی به ‌نام ایران طرف است. چون با ایرانِ انقلابیِ فعال روبروست. چون ایران امروز وزنۀ بین‌المللی است. چون ایران راه ۱۰۰ ساله را ۴۰ ساله رفته. چون ایران توان تمدن‌سازی دارد. چون ایران از پا نمی‌ایستد. چون ایران خسته نمی‌شود. چون ایران «مردم» را دارد. چون ایران آیت‌الله خامنه‌ای را دارد. ایران با این خصوصیات، خار چشم نظام سلطه است. ایرانِ ما خواب را از چشمان قلدرهای عالم گرفته، بیچاره‌شان کرده. خب طبیعی است که هرچه در چنته دارند را بایستی رو کنند. طبیعی است که از سر استیصال هرچه می‌توانند، بکنند. در این میان اما ما چه می‌کنیم؟ ما هم به دنبال هر مسألۀ مسخره و‌ مضحکی که او می‌سازد، می‌دویم؟ به آنچه او می‌خواهد مشغول می‌شویم؟ آنچه او می‌خواهد را می‌گوییم؟ مسألۀ دست‌ساز او، مسألۀ ما می‌شود؟ یا نه ما تحلیل خودمان را داریم. ما دشمن‌شناسیم. ما مسائل خودمان را داریم. ما با او و برای او نیستیم. ما با خودمان و برای خودمان هستیم. ما با پای دشمن راه نمی‌رویم. ما در زمین او نیستیم. ما هیچ مخرج مشترکی با او نداریم. ما حتی حرف حق‌مان اگر به‌نفع او باشد را نخواهیم گفت. ما کدامیم؟ @fakhrian_ir