#تربیت_مطهر ♨️ترس و تربیت(۲): آگاهی از عامل تنبیه 🔸استاد شهید مطهری🔸 🔰 در عین اینکه ما عامل ترس را عامل رشد دهنده و پرورش دهنده نمی دانیم، ولی عامل لازمی می‌دانیم اما مخصوصاً در مورد کودک این نکته باید مورد توجه باشد و نکته خوبی است که امروز بیشتر توجه دارند که کودک کاملاً باید آگاه باشد که تشویق یا تهدیدی که می‌شود برای چیست. اگر کودک نفهمد که برای چه تشویق می‌شود و به خصوص اگر نفهمد که برای چه تهدید می‌شود روحش به کلی مشوش می‌گردد و امروز به این نکته پی بردند که بسیاری از بیماری‌های روانی در اثر ترساندن ها یا کتک زدن ها و ارعاب های بیجا در کودکی پیدا می‌شود. فرض کنید مادری بچه اش در مجلسی روی دامن دوستش نشسته است. بچه ای که نمی فهمد که نباید ادرار بکند. برای این بچه ادرار کردن مثل آب خوردن است و دیگر فرقی نمی‌کند که در دامن مادر ادرار می کند یا در دامن دوست مادر. این عمل را انجام می‌دهد. مادر ناراحت و عصبانی می شود و کتکش می زند. بدیهی است که این بچه نمی فهمد که معنای این کتک این است که تو چرا اینجا ادرار کردی و قبلاً نگفتی. آنچه که در روح او وارد می‌شود این است که نباید ادرار بکند و نتیجه این است که هر وقت بخواهد ادرار کند یک حالت اضطراب و هیجانی به او دست می‌دهد، یک ترسی در روحش وارد می‌شود از ادرار کردن و بعد از آن همیشه از عمل طبیعی خودش ترسناک است و این ممکن است عوارض جسمانی و عصبی و روانی ایجاد کند و ایجاد هم می کند. این از نظر بچه یک ترس بی منطق است و از نظر مادر یک منطقی دارد ولی از نظر بچه منطقی ندارد... بله، بچه هر وقت رسید به این حد که بر اثر عادت کردن فهمید که نباید مثلا روی فرش ادرار کرد، آن وقت اگر از روی فهم چنین کاری بکند این یک حالت طغیانی است در او، در چنین مواردی خشونت کردن ممکن است مفید واقع بشود. 📚تربیت و رشد اسلامی، انتشارات بینش مطهر، ص۲۵و ۲۶ #روشهای‌تربیتی #ترس #تنبیه •┈••✾•🍀🌹☘•✾•┈• @fanoosemellatha