♨اصول تربیتی/ مانع نشدن از برخورد متربی با سختی ها/ پیامدهای نازپروردگی. 🔰به هر نسبت که مواجهه با شداید، مربی و مکمّل و صیقل‌ده و جلابخش و کیمیا اثر است، پرهیز کردن اثر مخالف دارد. لهذا دانشمندان گفته‌اند بزرگترین دشمنیهایی که درباره اطفال و کودکان می‌شود همانهاست که پدران و مادران( و آموزگازان) نادان به عنوان محبت و از روی کمال علاقه انجام می‌دهند؛ یعنی نوازشهای بی‌حساب، مانع شدن از برخورد با سختی، نازپرورده کردن آنها. اینهاست که طفل را بیچاره و ناتوان بار می‌آورد، او را در صحنه زندگی خلع سلاح می‌کند، کاری می‌کند که کوچکترین ناملایمی او را از پا درآورد و کمترین تغییر وضعی سبب نابودی وی گردد؛ او را مثل کسی بار می‌آورند که هرگز در همه عمر به داخل آب نرفته و شناوری نکرده و نیاموخته است، و یک مرتبه مواجه شود با دریا و بخواهد در آن شناوری کند. کسی که شناوری هیچ نمی‌داند، اولین باری که به آب بیفتد غرق می‌شود. شناوری هم چیزی نیست که با غیر عمل، با درس و کتاب و گوشه اتاق بتوان یاد گرفت؛ هنراست، فن عملی است، باید رفت میان آب و در همان جا ضمن عمل و تلاش و زیر آب رفتن و بالا آمدن تدریجآ آن را آموخت. 🔰در یکی از احادیثی که در ابتدای سخن خواندم، این تعبیر بود: اِنَّ اللهَ اِذا اَحَبَّ عَبْدآ غَتَّهُ بِالْبَلاءِ غَتّآ. «غت» به معنی غمس و فرو بردن در آب است. یعنی خداوند وقتی که کسی را دوست بدارد او را در شداید فرو می‌برد، به میان شداید می‌اندازد، چرا؟ برای اینکه راه بیرون شدن از شداید و راه شناوری در دریای گرفتاری را یاد بگیرد. جز این راهی نیست؛ لطف و محبت خداست که با مواجه ساختن بنده با مشکلات، وسیله آموختن فن شناوری در دریای حوادث و سالم بیرون آمدن از میان آنها را فراهم می‌کند. پس قطعآ این، علامت لطف و محبت است. 📚بیست گفتار، ص150 🌼با فانوس همراه شوید🌼 👇👇👇👇👇👇 📲 eitaa.com/fanoosemellatha 📲 t.me/fanoosemellatha 📲 instagram.com/fanoosemellatha